Í dag skrapp ég til Akureyrar þar sem ég hefði án efa verið barinn til dauða ef ég hefði tekið gæludýrið mitt með vegna lélegra takta í umferðinni.

Ég áttaði mig þó á því klukkan um 20 í kvöld að ég ætti eftir að blogga í dag og þaut því af stað til baka. Hérmeð hef ég bætt úr því.

Ef einn túristi í viðbót (af ca 100.000 túristum sem eru á Egilsstöðum í dag) sleppir því að gefa stefnuljós á meðan ég bíð í tilgangsleysi mínu eftir að hann keyri framhjá lofa ég að elta hann uppi fótgangandi, rífa úr bílnum og berja til dauða með gæludýrinu hans.

Ég var að versla bílpróf hjá bæjarskrifstofunni en ég týndi upprunalega ökuskírteininu árið 2000. Þar fóru 3.500 krónur fyrir lítið. Hérmeð líkur því fjögra ára lögbroti mínu þar sem ég hef ekið ökuskírteinislaus þennan tíma án þess að vera stoppaður af lögreglunni. Ástæðan var sparnaður og líkamsrækt þar sem ég hef brennt alls um 70 kílóum af stressi á bakvið stýrið.

Þá held ég að mér sé óhætt að hefja 26. kaflann í lífi mínu. Hann ber heitið "Jákvæða grænmetisætan sem blótaði ekki" og byrjar svona:

"Það var á heitu sumarkvöldi að Finnur.tk ákvað að minnka kjötneyslu sína til mikilla muna um leið og hann reyndi að halda aftur af blótsyrðunum sem sífellt ásóttu hugsanir hans og setningar. Það gat hann þó aðeins gert með því að vera jákvæðari en hann hefur verið hingað til og ef það var það sem þurfti var hann tilbúinn að fórna neikvæðninni sem annars hafði verið heillandi vörumerki hans sem allar stelpurnar elskuðu."

Næsti kafli mun að öllum líkindum heita "Versta helvítis hugmynd allra tíma að baki og önnur slæm örugglega framundan".

Þórey heitir stelpa sem er upphaflega frá Eskifirði. Hún eignaðist nú nýlega barn eins og vinsælt er á meðal ungra stúlkna og um svipað leiti hóf hún dagbók á netinu.

Hún uppfyllir öll þau skilyrði til að fá hlekk hjá mér en þau eru eftirfarandi:

Bloggínan þarf að...
...hafa hlekk á mig.
...vera skemmtileg.
...vera með bláa síðu.
...vera fögur ásýndum.
...vera með mynd af sjálfri sér húkkandi far á miðjum vegi á síðunni.
...vera hærri eða jafnt og 170 cm á hæð.
...vera lægri eða jafnt og 170 cm á hæð.

Aðeins þarf að uppfylla eitt þessara skilyrða til að fá hlekk frá mér.

Til hamingju með hlekkinn Þórey, það fær ekki hver sem er hlekk hérna. Eða jú annars.

Þá er afmælisdegi mínum lokin en í gær breyttust viðbrögð fólks við því ef ég myndi deyja í hræðilegu bílslysi úr "Æ, hann var svo ungur og efnilegur" í "Æ... hvað er annars í sjónvarpinu í kvöld?". Ég segi því eins og Rolling Stones á þessum tímamótum "Þvílíkur klæðskiptingur það er að verða gamall".

Skemmtilegt samtal átti sér líka stað í fyrradag þegar ég var enn bara 25 ára. Ég sat í sófanum heima hjá mömmu og las fréttablaðið og:
Finnur.tk: "Heyrðu mamma..."
Mamma: "Já?"
Líða ca tíu sekúndur
Finnur.tk: "Varstu að segja eitthvað?"
Mamma: "Nei, þú sagðir 'heyrðu mamma'"
Finnur.tk: "Ó. Ég man ekki eftir því".

Vill einhver vinsamlegast hjálpa mér?

Í gærkvöldi eyddi ég talsverðum tíma í að gera skyrtertu sem ég svo bauð starfsfólki skattstofunnar upp á í dag í tilefni dagsins. Þar voru allir í sjöunda himni með kökuna og ég lofaður í bak og fyrir. Það margborgaði sig semsagt að setja tífalt vanilludropamagn í kökuna sem ég skal bjóðast til að gera fyrir hvern þann sem trúir öllu sem hann les.

Í dag á alveg stórkostleg manneskja afmæli. Ekki nóg með að hún sé fögur og hjartagóð heldur er hún líka býsna skemmtileg og myndast vel. Hún heitir Birgitta Haukdal og óska ég henni hérmeð til hamingju með 25 ára afmælið.

Svo skemmtilega vill til að ég á afmæli á sama degi og hún, þ.e.a.s. miðvikudegi.

Þá hef ég fest kaup á sjöttu seríu af X-Files á DVD diskum, eitthvað sem ég gerði í mjög mikilli fljótfærni á ebay um daginn. Venjulega kostar svona sería milli fjögur og sex þúsund krónur hér á landi þar sem um er að ræða 4-5 diska en ég náði þessu á rúmlega 700 krónur.
Allavega, ef ykkur finnst gaman að fá neitun biðjið mig um þetta að láni. Annars ekki.

Og þá í skyld efni. Ég hef bundið endi á fimmhundruð-manns-á-dag aðsóknina sem hefur átt sér stað síðustu vikuna eða svo með því að endurnefna priceless myndirnar verðlaust eftir að samkeppnisstofnun hafði samband og sagði þetta ósanngjarnt gagnvart öðrum bloggurum.

Nýlega ákvað ég að slá tvær flugur í einu höggi með því að kaupa handa mér gjöf í geggjuðu eyðsluæði þar sem ég á afmæli einhverntíman á árinu. Seinni flugan sem ég sló var að undirstrika í eitt skipti fyrir öll að ég er alls ekki kúl á nokkurn hátt. Ég held að myndin segi meira en 62 orð.



Tískuskór frá 1965.

Kristján Orri síðast þegar ég rústaði honum og keyrði svo yfir hestinn hans.


Enn eina ferðina hefur karlmennska mín beðið hnekki því Kristján Orri, interneterkifjandi minn, hefur ákveðið í einhverju geðsýkiskasti sínu að deila með alheiminum öðru samtali okkar á síðunni sinni. Í þetta sinn ræddum við undraheima rústsins en ég hef verið að stúdera þau fræði og er að vinna að bók um rúst sem mun líklega bera erótíska titilinn 'Rústastu, bölvaður!'.

Allavega, hér getið þið lesið færslu Kristjáns og um leið spjall mitt við hann einhverntíman í fortíðinni. Með þessum hlekk er ég að fyrirbyggja að nokkur manneskja líti á mig öðruvísi en sem hálfvita, en það er þess virði og vel það.

Ég var að koma af einni bestu körfuboltaæfingu sumarsins. Ástæðan fyrir því að ég skemmti mér svona vel var í fyrsta lagi að ég saug ekki rassgat hvað körfuboltatakta varðar heldur stóð mig sæmilega þannig séð. Í öðru lagi varði ég nokkur skot en það að verja skot skapar jafnmikla vellíða fyrir mig og að lita hárið á sér skapar fyrir kvenfólk. Í þriðja lagi fékk ég að spila leikstjórnanda mestmegnis æfingar en síðan ég sá John nokkurn Houston Stockton spila þá stöðu hef ég ekkert þráð meira en að spila þessa virðulegu stöðu en vegna stærðar minnar hef ég ekki fengið það, fjandinn hafi það.

Til að bjarga þessari færslu frá því að höfða aðeins til sjálfs míns eftir nokkur ár og þarmeð falla undir meðalmennskustrikið bæti ég þessum hlekk við og vona að þið fyrirgefið mér 'kæra dagbók' færsluna sem á undan er gengin.

Intolerable Cruelty to viewers.


Á laugardagsnótt horfði ég á myndina Intolerable Cruelty (Óþolandi grimmd) sem skartar Catherine Z. Jones og George Clooney í aðalhlutverkum og fjallar hún um skilnaðarlögfræðing sem verður ástfanginn af konu sem giftist til að skilja við mennina, græðandi á þeim pening.
Þið kunnið að spyrja ykkur; af hverju er þessi mikli og fallegi karlmaður, sem Finnur.tk er, að leigja mynd með svona ómerkilegum söguþræði? Svarið er einfalt, eins og alltaf; leikstjórarnir eru bræðurnir Joel og Ethan Coen en þeir hafa leikstýrt snilldarmyndunum The Big Lebowski, The Hudsucker Proxy, Fargo, O Brother where art thou og svona mætti lengi telja. Ég bjóst því ekki við neinu minna en meistaraverki.
Niðurstaðan: Bjánaleg og leiðinleg mynd. Hálf stjarna af fjórum og málið er dautt.

Ein mínúta í miðnætti. Verð að segja eitthvað sniðugt svo ekki eigi sér stað blogglaus dagur. Verð að skrifa um eitthvað sem hefur gerst og svo eitthvað sniðugt í lokin. Kannski frá deginum sem einkenndist af skokki, tiltekt, tveimur sturtum, matarboði og bloggleysi. Kannski ég segi bara frá myndinni sem ég horfði á í gær, nei annars enginn tími fyrir svo langa færslu.

Hvað sem þú gerir, Finnur, ekki vera svo spenntur að þú skrifar jafnóðum það sem þú hugsar. Það getur ekki endað vel.

Sjötugu fólki, sem hlustar bara á klassíska tónlist, finnst Bítlanir leiðinleg tónlist og óvönduð. Fimmtugum Bítla aðdáendum finnst Nirvana eða Michael Jackson tónlistin leiðinleg og óvönduð. Okkur Nirvana aðdáendum finnst Britney Spears og annar slíkur óskapnaður viðbjóðslegur, klisjukenndur og ógeðslegur. Þarna höfum við virkilega náð botninum í tónlistarhlustun og því er ég að spá; hvernig í ósköpunum ætli tónlistin verði sem nútímabörnum, sem hlustar á Britney Spears í morgunmat, mun finnast leiðinleg?

Við komumst að því eftir ca 10-15 ár, vonandi þó aldrei.

Merkilegt: í bandarísku sjónvarpi má segja frá morðum, nauðgunum og öðrum viðbjóði og jafnvel sýna myndir frá slíkum atburðum en þegar minnst er á typpi, píku, rass eða brjóst þá verður allt vitlaust. Bannað er að sýna frá öllum slíkum "viðbjóði", amk í fréttum, og sett eru píp hljóð yfir ef minnst er á þau.

Ef einhver getur útskýrt hugsunina á bakvið þetta þá vinsamlegast gjörið það í athugasemdunum.

Tölfræði dagsins:

Venjulegt hár á höfði fullorðins karlmanns vex 0,34 millimetra á sólarhring. Á dökkhærðu fólki eru yfirleitt á milli 110.000 - 150.000 hár á hausnum og þar sem ég er með frekar þykkt hár áætla ég um 125.000 hár á hausnum á mér.

Alls eru á hausnum á mér um 7.500.000 millimetrar, 750.000 sentímetrar, 7.500 metrar eða 7,5 kílómetrar af hári. Á hausnum á mér eru semsagt 212 grömm af hári.

Á hausinn á mér hefur í dag bæst við 42.500 millimetrar af hári eða 4.250 sentímetrar, 4,25 metrar sem samsvarar 0,12 grömmum af hári.

Það hlaut að vera! Mér fannst ég eitthvað hafa þyngst í dag eftir að hafa borðað nokkur kíló af hreinni svínafitu.

Það fer að verða fátt um fín kommúnistaríki í heiminum. Ef undan eru talin Kúba, Kína, Laos, Norður Kórea og Víetnam þá eru bandaríkin búin að eyða kommúnistaríkjum heimsins. Það síðasta sem féll voru ekki Sovétríkin sálugu heldur Strumpaland. Af nýjustu Smurf nammi pökkunum að dæma eru strumparnir orðnir sællega peningagráðugir og viðbjóðsleg kvikindi. Það er af sem áður var þegar þeir hugsuðu aðeins um vinnuna og það eina sem aðskyldi þá voru karakterar þeirra. Núna klæðast þeir fötum, spá í tískuvörur og brosa breiðu og geðveikislegu brosi græðginnar. Dæmi hver fyrir sig:



Hégómastrumpur og fýlustrumpur með mjög kommúnistalega muni á gömlu pökkunum.


Peningastrumpur og glyðrustrympan með mjög kapítalistalega hluti.


Hér getið þið annars lesið betur um gömlu strumpana og þeirra fallega kommúnistaáróður.

Enn eina ferðina er komið að fjórförum vikunnar. Í þetta skiptið er um að ræða fjórar ofurlöggur sem eru allar grunsamlega líkar:



Eiríkur Stefán, lögreglumaður í Kópavogi.


Chris Vaughn (Rock), lögreglumaður í myndinni Walking tall.


Robocop, lögreglumaður í myndinni Robocop.


Joe Swanson, lögreglumaður í Family Guy.


ATH. Þetta eru engin persónuleg skot, bara mikill aulahúmor, ef það nær því. Robocop, þú skalt því ekki taka þetta alvarlega. Ekki þið hinir heldur, ef þið lesið þetta.

Í gær sleppti ég því að mæta á körfuboltaæfingu í fyrsta sinn í sumar. Ástæðuna má rekja til leti, þreytu, slappleika, syfju, næringarskorts og slæmrar reynslu af síðustu æfingu sem fram fór á mánudaginn.

Ég er þó hvergi af baki dottinn. Lyfti bara og syndi í staðinn í dag og næstu fjóra daga.

Afsakið annars andleysið. Fimm tíma næstursvefn gerir þetta við mann.

Heimsóknirnar á þessa síðu hafa náð sögulegu hámarki þar sem 337 gestir mættu í gær, galvaskir. Þar af hafa að öllum líkindum um 300 manns komið til að sjá helvítis verðlaust myndirnar sem eru að skemma tölfræði síðunnar!

Í ca tvö ár hef ég notast við spjallforritið MSN og þar eru oftar en ekki margir vinir og kunningjar sem hafa í gegnum tíðina bent mér á eitthvað í fari mínu sem fólk tekur eftir án þess að ég geri það sjálfur. Hér eru nokkur dæmi:

Ég er, að sögn...
...ósýnilegur. Bloggaði um það.
...ekki kúl. Bloggaði um það.
...grindhoraður. Mér finnst ég passlegur.
...skemmtilegur og ofvirkur með víni, allt öðruvísi en dags daglega.
...alltaf til í að hjálpa með heimasíður. Ég kem af fjöllum.
...alltaf á msn.
...kinnfiskasoginn, hvað sem það nú er.
...með of mikið hár.
...með of lítið hár.
...kjánabangsi.

Ævintýrin sem maður lendir ekki í á MSN. Mér þykir gaman að læra um sjálfan mig þar sem ég er, eins og flestir, blindur fyrir því sem betur má fara hjá sjálfum mér. Þannig að endilega haldið áfram að benda mér á hlutina.

Í dag fékk ég merkilegt bréf. Í því stóð að ég hefði fengið inn á stúdentagarða, eitthvað sem ég hélt að væru álíka miklar líkur á og að vinna í bandarísku lottói án þess að taka þátt. Ég mun semsagt búa í herbergi 104 næsta vetur að Skipholti 27.

Næst á dagskrá er að hætta að æla blóði af stressi yfir íbúðarmálum næsta vetur og byrja aftur að hafa áhyggjur af peningum.

Allavega, maturinn kallar. Ætla að drepa hann og éta.

Þú ferð í bankann að tala við bankastjórann um lán og önnur grafalvarleg peningamál, helst vel klæddur enda bankastjórinn alltaf í sínu fínasta.
Þú ferð í Bónus og sérð afgreiðslumanninn í bónus búningi, enda væri ósmekklegt að hafa hann nakinn í vinnunni.
Þú ferð í vinnuna fullklæddur og hringir í fólk, vitandi að það er í fötum, hugsandi um þig fullklæddan. Allt sem viðkemur nekt manns eigins er mikið feimnismál enda lifum við í siðuðu samfélagi.
En þegar farið er í íþróttahúsið að stunda íþróttir eða sund um leið og bankastjórinn, bónusafgreiðslumaður, viðskiptavinir eða aðrir sem dags daglega eru í fötum þá fer maður með þeim í sturtu eins og ekkert væri sjálfsagðara, standandi nakinn við hlið þeirra og oft spjallandi, mjög neyðarlega, við þá. Finnst engum nema mér eitthvað athugavert við þetta? Væri ekki strax skárra að hafa smá skilrúm á milli sturta, svo maður geti allavega reynt að halda virðingu sinni?

Ég sætti mig þó við þetta enda ekki annað hægt. Bara fyndið hversu bjánalegt þetta er, sérstaklega þegar maður rekur sig t.d. í bankastjórann, kviknakinn.

Mig langar sjaldan jafnmikið að rífa mig úr öllum fötum, dansa hömlulaust og öskra með laginu og þegar ég heyri 'So why so sad' lag Manic Street Preachers manna, sem er furðulegt þar sem ég er rólyndismaður, bláedrú og er þar að auki á skrifstofunni. Ég er þó að hugsa um að sleppa af mér beislinu í dag og lifa lífinu.

Ég hef sjaldan horft á jafn fáar nýjar myndir á einu sumri samkvæmt nýjustu rannsóknum sænskra vísindamanna, sem veftímaritið er í nánu samstarfi við. Alls hef ég nú séð tvær nýjar myndir á þremur mánuðum, við mikinn fögnuð lesenda þar sem í kjölfarið kemur engin bíómyndarýni hér á síðum ljósvakans. Ástæðan er einfaldlega sparnaður(peningaleysi), tímaleysi, aðstöðuleysi og áhugaleysi.
Þess í stað hef ég horft á eftirfarandi myndir sem eru í eigu minni:

The Big Lebowski - tvisvar sinnum.
The Matrix - einu sinni.
Memento - fimm sinnum.
Seven - einu sinni.
Staupasteinn sería eitt - nokkra þætti.
Family Guy sería 1-2 - umtalsvert magn.

Eftir á að hyggja má stroka tímaleysi út af listanum.

Tvo daga í röð núna hef ég lent í slagsmálum við geitung í herberginu mínu. Frekar slæmar fréttir þar sem þeir verða eins og miðaldra kellingar í skapinu í ágúst eða eftir hérumbil tvær vikur.
Og já, það er rétt það sem þið hafið verið að heyra, ég tapaði öðrum slagnum þar sem geitungurinn Magnús náði að gefa mér gott högg í innanverðan lófann áður en hann flúði af hólmi.

Í gærkvöldi fór ég út að skemmta mér með Guðna meðleigjanda og Eiríki Stefáni lögreglumanni. Sportbarinn varð fyrir valinu af miklu úrvali skemmtistaða á Egilsstöðum. Þar voru sennilega ca um 4 tonn af fólki að skemmta sér með bakkusi og spila pool.
Þetta kvöld var gott að því leiti að ég náði fullkomnu jafnvægi í áfengisdrykkju, var nákvæmlega hæfilega drukkinn til að skemmta mér um leið og ég gerði mig ekki að of miklu fífli. Allavega, þakkir fá:

Eiríkur Stefán fyrir að sannfæra mig um ágæti þess að drekka og skemmta sér.
Jón Bóndi fyrir að vera viljugur til skutls og rúnts.
Nick Cave fyrir að hafa samið Murder Ballads diskinn.
Soffía Sveins fyrir að vera lífleg og skemmtileg.
Íslandsmeisturunum í Bandý fyrir að vera í hörkustuði.
Verkamönnum Highroad skóverksmiðjunnar fyrir að hafa búið til skó sem entust mér yfir rúmlega hálft nesið.
Seth MacFarlane fyrir að hafa gert Family guy.

Þetta er austurlandsmeistari í Bandý sem skrifar frá Helgafelli, fyrir veftímaritið Við rætur hugans.

Í kvöld heyrði ég ansi illa orðaða frétt. Í tölvu biskups eins í Austurríki fannst umtalsvert magn barnakláms og hann var í kjölfarið ákærður. Aðspurður sagðist hann saklaus og að þetta hafi bara verið strákapör.
Annað hvort er einhver pörupiltur að vinna á rás 2 eða enginn prófarkalesari.

Í dag gerði ég mér lítið fyrir og keppti í Íslandsmóti Bandýspilara í bandý, nema hvað. Alls kepptu níu lið í karlaflokki, fjögur í kvennaflokki með þremur í hverju liði. Í liðinu okkar voru eftirfarandi:

Bergvin Jóhann Sveinsson, markmaður
Stóð sig eins og hetja!

Eiríkur Stefán Einarsson, miðju- og sóknarmaður
Skoraði þrjú mörk og var eins og klettur á miðjunni.

Helgi Gunnarsson, varnar og markmaður
Átti stórgóða spretti og stóð sig prýðilega.

Finnur.tk, varnar og sóknarmaður
Skoraði fimm mörk en gerði ekkert þess á milli.

Fyrir þá sem ekki eru getspakir vorum fjórir því einn var til skiptanna. Alls fengum við 6 stig af 12 mögulegum þar sem við unnum tvo og töpuðum jafnmörgum. Markatalan var 8-15, ef einhver trúir því. Við vorum allavega hæstir af liðunum frá austurlandi. Myndir voru teknar, hér er mynd af liðinu okkar og hér er hin myndin. Afsakið gæðaleysið.
Allavega, eftir bandýmótið fór ég í körfubolta til 16:00 með Fellabæjargenginu. Ég stundaði því íþróttir frá 10:00-16:00 sem er persónulegt met þetta sumarið. Í kjölfarið er ég bólginn af þreytu sem er einnig met.

Tölvan mín er endanlega gengin af göflunum og neitar að setja þetta skikkanlega upp. Ég biðst velvirðingar.

Tillaga sem ég bar á borð ríkisskattstjóra var felld í morgun en ef hún hefði samþykkt værum við að líta á endalok svartrar starfsemi á Héraði og jafnvel víðar.
Ég stakk upp á því að fólk gæti hringt í eldrauðan síma sem væri staðsettur á skattstofunni, með ábendingar um svarta starfsemi og í kjölfarið myndi svartleðurklædd ofurhetja með býsna sannfærandi andlitsgrímu og langa skykkju birtast óvænt á þessum ákveðna stað og taka 38,58% tekjuskatt af viðkomandi aðilum. Nafnið yrði annað hvort Tekjuskattsmaðurinn eða 38,58%maðurinn. Hann myndi svo öskra fyrir og eftir hvern tekjuskatt sem hann tæki "Take no persónuafsláttur!" (Á eftir að finna enska orðið yfir persónuafslátt).
Svo virðist sem stjórn ríkisskattstjóra hafi ekki tekið tillögu mína alvarlega, þrátt fyrir að ég hafi mætt í frumgerð búnings á kynninguna með heimatilbúin verkfæri til að ná tekjuskatti af fólki.

Þegar þetta er ritað eru 39.977 manns búnir að skoða þessa síðu síðan 04. apríl 2003 og því vantar aðeins 23 til að komast upp í fjörutíuþúsundasta gestinn. Ef svo skemmtilega vill til að sá gestur verði Íslendingur, en ekki klámleitandi útlendingur, vinsamlegast skrifaðu í ummælin. Gestanúmerið er neðst á síðunni.

Allavega, 39.977 gestir á þessu tímabili þýðir 3,55 gestir á klukkutíma í 11.256 tíma, 85,24 gestir á dag í 469 daga og 596,67 gestir á viku í 67 vikur sem er mun hærra en ég bjóst við.

Ég minnist orða meistara Dylan þegar þessi orð eru skrifuð, "times are a changing" því þessa dagana eiga sér stað gríðarlegar breytingar í mínu lífi. Enn ein upptalningin:
1. Í herbergið mitt er komið tvíbreitt rúm en hingað til hef ég sofið í einbreiðu og hálfbognu rúmi. Öld einbreiða rúmsins er því liðin undir lok.
2. Eftir helgi mun ég flytja mig úr set frá básnum mínum á skattinum yfir í mína eigin skrifstofu til að klára sérverkefni. Þetta er mín fyrsta sérskrifstofa og sennilega sú síðasta.
3. Ég sprengdi á mér efri vörina í bandý í kvöld þegar ég fékk bandýkúluna í hana. Andlitið á mér hefur í kjölfarið aldrei litið betur út.
4. Ég drap mann í gær. Svosem ekkert meira um það að segja.
5. Ég fjárfesti nýlega í sjúklegum sólgleraugum. Hér er mynd af þeim með mig á sér. Nú vantar mig bara spojlerkitt og brúnkukrem og ég er klár á reifdansiball.
6. Ég hef bætt við undirsíðu á bloggið. Þar skrifa ég niður drauma mína en sú síða er meira ætluð fyrir sjálfan mig að lesa. Ykkur er þó velkomið að kíkja þangað en bara ef þið hagið ykkur vel. Hér er síðan.

Þegar ég keyrði heim í kvöld af bandýæfingu, minni fyrstu í amk 5 ár, varð mér litið á söluskálaplanið þar sem saman voru komnir, að mér sýndist, talsvert magn af portúgölum og ítölum af Kárahnjúkasvæðinu. Þar sem ég hafði ekki bloggað í allan dag vissi ég strax um hvað þetta snérist. Það vildi svo skemmtilega til að ég var með myndavélina á mér og tók því mynd af skaranum. Hér er hún. Biðst ég jafnframt afsökunnar til allra á Kárahnjúkum fyrir að vera að blogga í fyrsta sinn í dag núna.

Allavega, bandýæfingin var fín. Skipt var í þrjú þriggja manna lið og farið í smá mót. Ég, Bergvin og Eiríkur lékum á alls oddi og unnum 5 leiki, gerðum tvö jafntefli og töpuðum einum óvænt.

Það leikur allt á reiðiskjálfi á veftímaritinu þessa dagana eftir að aðsóknin á þessa síðu 2,3faldaðist fyrir nokkrum dögum síðan. Tölvurannsóknardeildin fór því í málið og komst að þeirri niðurstöðu að ástæðan fyrir aukningu þessari er einfaldlega sú að google.com ákvað upp úr þurru að hlekkja á verðlaust myndirnar sem ég gerði fyrir rúmu ári síðan.

Hér er aðsóknartölfræðin síðustu daga:
7. júlí: 52
8. júlí: 120
9. júlí: 167
10. júlí: 89
11. júlí: 77
12: júlí: 135
13: júlí: 142

Þess má geta að 7. júlí er aðsóknin í meðallagi. Ég hef sett þetta upp í excel, powerpoint og skrifað nokkrar blaðsíður í word um þetta. Ef þið viljið fá þau skjöl gegn vægu gjaldi, látið mig vita. Hér og hér eru myndirnar sem heimurinn er að skoða af þessari síðu. ATH. Þær eru stranglega bannaðar öllum innan 16 ára aldurs, fjandinn hafi það.

Ég legg ekki í vana minn að hrósa íslensku tónlistarfólki edrú en ég finn mig tilneyddan á þessari stundu þegar ég hlusta á rás tvö af áfergju í þeirri von að heyra í þessum umtöluðu hljómlistarmönnum. Hljómsveitin er Hjálmar og lagið er Bréfið en það er reggílag með hörku texta og stórkostlegum söng. Ekki nóg með að mér finnist þetta ein besta söngrödd síðustu ára, hún er líka sú bestasta, þeas sú besta í að vera best þar sem söngvarinn er býsnin öll hlédrægur.

Ekki láta aulahúmorinn í mér hindra ykkur í að hlusta eftir laginu. Finnur.tk mælir með því, það segir nú nokkuð.

Ég framkallaði nokkrar myndir í gær eftir að hafa tekið myndir í liðlega viku. Þar var eitthvað af myndum frá tilraunaútilegu í garðinum sem er ekki í frásögu færandi, enda nánast allar myndir hreyfðar. Það sem vakti athygli mína var að þessi mynd leyndist þarna inn á milli. Ég hlýt á líta svo á að þetta sé vísbending frá æðri máttarvöldum, þeas vinstri grænum, um að gera skurk í íslenskum stjórnmálum. Verst þó að ég nenni því ekki. Ætla því bara að leigja mér spólu.

Í gær var frekar slæm mæting á körfuboltaæfingu þegar ég mætti einn. Ég skaut því bara á körfuna, einn í risastórum sal íþróttahússins, grátandi á meðan gestir og gangandi löbbuðu framhjá og horfðu á mig vorkunnaraugum. Þegar ég hugsa til baka held ég að mér hafi sjaldan liðið jafn vandræðalega eða illa og þessa kvöldstund, að því undanskyldu þegar karlmaður klippti á mér hárið í vetur og strauk mér svo um það með grófum höndunum eftir á. Hafið þó engar áhyggjur, lesendur góðir, ég brenndi fötin og tannburstaði mig í rúman hálftíma eftir klippinguna, auk þess sem ég hreinsaði hárið á mér með vítissóda næsta mánuðinn á eftir, píndi í mig bjór og blístraði á eftir einhverjum kellingum.

Á Seyðisfirði, þar sem allir hafa þessa undarlegu kyrrð yfir sér rétt eins og álfarnir í Lord of the rings, er að finna ungan pilt að nafni Árni Geir sem ég frétti nýlega að væri með bloggsíðu. Ég kíkti á hana og fannst mikið til hennar koma. Þessi færsla er sérstaklega athyglisverð. Hann fær því hlekk undir vinir og kunningjar auk þess sem hann fær þennan hlekk. Þennan líka.

Það er fátt leiðinlegra en að vakna eftir að hafa dreymt tilfinningaþrunginn draum um kvenmann sem þú þekkir. Jafnvel leiðinlegra er að finna hvernig draumurinn situr eftir í hausnum og þú nærð ekki að gleyma honum. Leiðinlegast er þó að hitta þessa manneskju og reyna að spjalla við hana eins og ekkert hafi í skorist, að láta sem enginn draumur hafi átt sér stað.

Í nótt dreymdi mig ca alla kvenmenn á aldursbilinu 18-30 ára sem ég þekki og gott betur. Ég biðst því fyrirfram afsökunnar á því hversu bjánalegur ég er við ykkur, stúlkur, eða bjánalegri öllu heldur.

Birgitta Haukdal, ef þú lest þetta; ég hef óyggjandi sannanir fyrir því að latex fer þér vel.

Hér er hitaspá mbl.is síðustu daga og raunverulegur hiti sem sýndur var daginn eftir af sömu aðilum:

Fimmtudagur
Spá: 14 stiga hiti. Raunverulegur hiti: 19 stig.

Föstudagur
Spá: 14 stiga hiti. Raunverulegur hiti: 21 stig.

Laugardagur
Spá: 14 stiga hiti. Raunverulegur hiti: 22 stig.

Sunnudagur
Spá: 13 stiga hiti. Raunverulegur hiti 19 stig.

Sjáið þið munstrið sem farið er að myndast hjá þeim? Þess má geta að út þessa viku er aðeins spáð 13 stiga hita á Egilsstöðum. Bömmer.

Þá er að ljúka einni mestu letihelgi sem ég hef um ævina upplifað. Ég hef gert eftirfarandi þessa helgi:

* 6 tímar í sundlaug Egilsstaða.
* Sofið í rúmlega 18 tíma.
* Legið og horft á sjónvarp: 3 tímar.
* Legið og horft upp í loftið: 12 tímar.
* Bloggað í 2 tíma.
* Vafrað á netinu 1 tími.
* Reynt að muna hvað ég ætlaði að gera næst: 5 tímar.
* Munað hvað ég ætlaði að gera næst og ákveðið að nenna því ekki: 1 tími.

Á morgun heldur svo lífið áfram, með 20 stiga hita og nakinn mánudag.

Mér blöskraði heldur betur heimska fólks þegar ég sá brot úr Oprah þætti í dag. Þar voru áhorfendurnir í salnum bókstaflega að putta sig í rassgatið yfir "leikurunum" í Shrek 2, þeim Cameron Diaz, Mike Myers og einhverju fleirum. Af hverju í ósköpunum? Ég lít framhjá því, að svo stöddu, að þetta fólk er til að byrja með bara leikarar, hirðfífl nútímans, og mala gull fyrir vikið sem er fáránlegt því það eina sem þau gera er að þykjast vera einhverjir aðrir fyrir framan myndavélar. Að leika færir fólki meiri frægð en t.d. að stjórna landi. Merkilegt.

Allavega, í þetta skiptið baðaði þetta fólk sig í aðdáun fólksins hjá Oprah fyrir myndina Shrek 2. Það eina sem þau gera er að lesa inn fyrir karakterana. Hvað um höfundana að sögunni? Teiknarana? Leikstjórann? Nei nei, þau lesa textann, auðvitað fá þau ríflega milljarð á kjaft fyrir það erfiða hlutverk. Fólk er fífl.

Í nótt dreymdi mig að ég væri rauðvínslegið lambalæri í ofni. Þegar ég svo vaknaði áttaði ég mig á því að mig hafði ekki verið að dreyma. Í gardínulausa herberginu mínu var 225 gráðu hiti, ég útataður í rauðvíni frá kvöldinu áður og orðinn vel stökkur. Ástæðan: yfir 20 stiga hiti á Egilsstöðum þriðja daginn í röð. Veðurspáin er að ég verði étinn á fimmtudaginn ca þegar það mun næst draga fyrir sólu.

Í gær bar til tíðinda í herstöðvum veftímaritsins þegar ekki var unnt að skrá niður færslu númer tvö þann daginn. Ástæðan virðist einföld en er í raun býsna flókin. Haldið var partý á Helgafellinu þar sem tjaldað var í garði (tók bara ca 90 mínútur að setja það upp), dýrindi kjötstykki grilluð og ágætis núðluklumpur soðinn af mér. Þar á eftir var farið inn og Björgvin sá um skemmtiatriðin í Singstar en það er Karókí leikur.

Allavega, ég reyndi margsinnis að komast frá til að skrifa niður fréttir á þessa síðu en mér var haldið niðri og áfengi neytt ofan í mig. Ég biðst velvirðingar fyrir hönd þeirra sem bera ábyrgð á þessu.

Jóhann Enskur


Nýlega varð ég þess heiðurs aðnjótandi að sjá myndina Johnny English með Rowan Atkinson í aðalhlutverki. Flestir sem þekkja hr. Atkinson vita að þetta er gamanmynd, nema hann væri búinn að ákveða að fá óskarinn en það hefur hann ekki gert. Hann ætlaði þó að slá í gegn á ameríkumarkaði með þessari mynd, sem misheppnast á versta veg.

Brandararnir eru svo fyrirsjáanlegir að ég hefði getað skrifað alla myndina eftir fyrstu 5 mínúturnar. Alltaf leiðinlegt að sjá góðan gamanleikara með skelfilegan aulahúmor í slappri mynd. Aukaleikararnir eru þó mjög góðir; Natalie Imbruglia og John Malkovich þó að þeir viti sjaldnast hvernig þeir eiga að vera.

Allt í allt slöpp mynd, þó að hugmynd skúrksins sé alls ekki slæm. Hann er þó stoppaður í tæka tíð. Úbs... sagði frá.

Hálf stjarna af fjórum.

Næsta vika verður merkilegt fyrir margar sakir en þó aðallega fyrir að þá mun hausinn á mér springa í loft upp í afgreiðslu skattstofunnar ef fer fram sem horfir en þá fer 67% af skattstofunni í sumarfrí og mun ég því sitja í afgreiðslu skattstofunnar, ekki kunnandi eða vitandi neitt og með engan til að aðstoða mig eða kenna. Ég sé þó björtu hliðina á þessu, því þetta gæti í raun verið verra. Ég gæti t.d. verið neyddur til að mæta nakinn í vinnuna, tjaraður og fiðraður, án gleraugnanna.

Annars lítið í fréttum. Í kvöld lyfti ég og synti ásamt því að halda áfram í kokteilsósu megruninni. Hingað til hef ég misst mínus 4 kíló en ég gefst ekki upp þótt á móti blási.

Í dag kom tímaritið 'Finnur.tk' út frá Neskaupstað, öðru nafni Austurglugginn. Þar var enn eina ferðina vitnað í veftímarit þetta og er það þá í þriðja sinn á skömmum tíma sem það er gert. Háa fimmu á röðina!

Fréttum er þá lokið. Fréttir las Gerður G. Bjarklind. Veriði sæl.

Ég var rétt í þessu að slá metið mitt í að hlusta á rás eitt. Þar sem leiðindarviðtal var á rás tvö, leiðindartónlist á FMníufimmsjö og sami viðbjóðslegi slepjugangurinn á bylgjunni rakst ég óvart á reggíþátt á rás eitt sem fór yfir í umfjöllun um snillinginn Stevie Wonder.

Allavega, nýja metið er 15 mínútur og 32 sekúndur. Þarmeð hef ég bætt metið um 15 mínútur og 25 sekúndur. Það má búast við því metið verði bætt amk árlega til ársins 2.018 þegar ég verð fertugur.

Ég hef ekki hlegið jafn hátt, snjall eða innilega í mörg ár og ég gerði einmitt í dag þegar ég skoðaði fréttablaðið eftir býsna súran vinnudag á skattstofunni. Á blaðsíðu 13, á miðri blaðsíðu var og er þessi frétt.

Ekkert athugavert við textann en sjáið þið eitthvað óvenjulegt við myndina? Aumingja maðurinn og allt það auðvitað. Það er þó ekkert skrifað sérstaklega um þennan mann sem leggur mikið á sig til að kjósa, jafn óvenjulegur og hann er.

Sennilega var ég bara í það vondu skapi að ég gat hlegið að þessu, þó að ég sé alls ekki að hlægja að óförum mannsins. Bara fyndin fréttamennska.

Þessa stundina er ég með talsverða sektarkennd og mér líður verulega illa yfir því að hafa ekki skráð færslu á þessa síðu í rúmlega tólf klukkustundir. Hugsanir eins og "hvað ef allir hætta að elska mig?" og "guð hvað ég er ljótur!" koma upp í hugann um leið og ég glími við ritstíflu á háu stigi (svokallaður rauður kóði á veftímaritinu).

Ég ákveð því hérmeð að bjóða upp á hámenningu enda gefur þetta veftímarit sig út fyrir að aðhyllast henni. Gjörið svo vel:



Mona Lisa megabeib


Ég veit ekki með ykkur en mér líður talsvert betur eftir þessi rit.

Ég hef lokið við að betrumbæta hlekkina hérna hægra megin. Nú getið þið séð smá umsögn um hvern og einn bloggara með því að færa músina yfir hlekkinn.

Ég vil gjarnan undirstrika enn eina ferðina að ef þið eigið bloggsíðu sem þið viljið láta bæta við eða taka út í hlekkjunum, látið mig vita í ummælum eða pósti.

Annars er það helst í fréttum að blogspot síðan er ekki að hlaðast nema hjá lítilli prósentu. Þetta verður vonandi komið á lag fljótlega.

Fleira var það ekki í fréttum í dag, veriði sæl.

Ekki nóg með að Stóri Bróðir fylgist með okkur í sífellu á þessari skelfilegu tækniöld heldur lítur út fyrir að litli bróðir sé byrjaður á því líka. Ég hélt nefnilega að öll mín netspjöll væru mín leyndarmál en ekki lengur. Allur heimurinn getur lesið þau hér. Ekki hér.

Hér er hugmynd að dagsannri frétt fyrir Austurgluggann en þar hefur vantar svolítið upp á í æsifréttamennskunni:

Finnur.tk tekur ruslið með sér í vinnuna

Síðastliðinn mánudagsmorgunn fór Finnur.tk í vinnu sína á skattstofunni á réttum tíma, sem alla jafna væri ekki í frásögu færandi nema fyrir það að í þetta skiptið tók hann með sér poka fullan af rusli. Ástæðan sem Finnur.tk gaf upp var sú að hann ætlaði sér að setja pokann í rusalfötuna sem er fyrir utan húsið en gleymdi sér í æsingnum sem fylgdi því að ganga í átt að bílnum og því fór sem fór. Þegar að skattstofunni kom greip hann um pokann og gerði sig reiðubúinn að taka ruslapokann með sér inn á vinnustaðinn en til allra hamingju vaknaði hann í tæka tíð og skyldi pokann eftir í bílnum.
Síðar um daginn henti hann ruslinu svo í þar til gerða ruslatunnu fyrir utan Helgafellið, heimili hans. Hann vildi koma á framfæri eftirfarandi skilaboðum: "Krakkar, stay in school. School is cool".

Mér voru að berast umtalsvert magn mynda frá stuðmannaballinu sem fram fór fyrir tveimur dögum síðan en þeim stal ég af netinu frá Magga Tóka. Honum var nær að breyta ekki hlekknum á mig á síðunni sinni.

Mesta athygli vakti þessi mynd en hún virðist vera eina myndin sem breytt hefur verið í myndaforriti. Svo virðist sem þetta mikla og þykka yfirvaraskegg mitt hafi verið þynnt í þessu umtalaða myndaforriti og ég þarmeð gerður að fífli. Bergvin stendur sig þó vel og kemur bara nokkuð vel fyrir.

Ég var að ljúka við að horfa á Grikki vinna evrópumótið í fótbolta gegn Portúgölum. Í Portúgalska landsliðinu er leikmaður að nafni Luis Figo sem mér fannst ég kannast eitthvað við. Hér eru því fjórfarar vikunnar:



Luis Figo, ofurhetja Portúgal




Scott Bakula, ofurhetja í Quantum Leap




Örn, ofurhetja náttúrunnar




Sámur, ofurhetja fréttastofu prúðuleikaranna

Ellefu mánaða þurrki lokið þar sem drykkjunefnd veftímaritsins skilaði áliti í gær varðandi það hvort ég ætti að drekka um kvöldið eður ei. Hún komst að þeirri niðurstöðu að það myndi margborga sig til lengri tíma litið þrátt fyrir að skammtímahagnaður væri enginn. Nefndin ályktaði líka að réttast væri að vera með yfirvaraskegg á meðan drykkju stendur og fara svo á ball með stuðmönnum. Að sjálfsögðu fór ég eftir ráðleggingum nefndarinnar, enda búinn að kosta vinnu hennar síðustu 11 mánuði.

Allavega, mústassið vakti litla lukku þar sem ýmist var um að ræða fólk sem sá það ekki, fólk sem hélt að mér væri alvara eða ítali/portúgala sem finnst yfirvaraskegg sjálfsagt mál, sama hversu þunnt og stelpulegt það er.

Internetið lifnaði við á ballinu þar sem bloggsíður djömmuðu frá sér allt vit. Skrítið að sjá internet fólkið í mpg formatti í stað jpg eða jafnvel gif.

Þegar á heildina er litið var þetta ágætt ball og kvöldstund, þrátt fyrir dræma mætingu í Helgafellsteiti og ball.

Á morgun hverfa rúmlega 143 milljónir íslenskra króna úr landi þegar Metallica heldur tónleika í Egilshöllinni. Miðaverð er með því allra hæsta sem þekkist í veröldinni og um 18.000 manns mæta, ýmist blindfullir, miklir aðdáendur eða algjörlega lausir við peningavit, nema allt eigi við.
Þetta er þó allt í lagi, við verðum bara að selja um 1.300 tonn af þorski til útlanda í staðinn.

Eins og glöggir lesendur hafa tekið eftir hef ég ekki birt kvikmyndadóm í háa herrans tíð, nánar tiltekið rúmar þrjár vikur. Ástæðan er sérkennileg og kannski skiljanleg; ég hef ekki séð neina nýja bíómynd á þessum tíma.

Þraukið örlítið lengur. Ég rifti sennilega 11 mánaða áfengisleysi í kvöld með því að fara á Stuðmannaball í góðra vina hópi og þarf því að leigja mér spólu á morgun í þynnkunni. Ég hlakka mikið til, er búinn að þrífa klósettið vel fyrir æluferðirnar á morgun og búinn að taka til verkjatöflur, kók og auðvitað þynnkusængina niður í stofu.

Ætli rommkúlur séu áfengar? Ef svo er þá skrifa ég þetta dauðadrukkinn úr vinnunni þar sem boðið var upp á slíkar kúlur í kaffihléinu.

Ef ekki þá ætla ég bara að klæða mig varlega í fötin, hreinsa æluna úr hárinu á mér og læðast snemma út í dag.

Hér eru nokkur atriði sem hafa lífgað upp á daginn hingað til:

1. Svaf yfir mig og hef sjaldan verið jafn þreyttur.
2. Bíllinn fór seint og illa í gang í morgun sem olli meiri seinkunn.
3. Get varla kyngt vegna þess að ég fékk haus í háls og andlit í körfubolta í gærkvöldi.
4. Er kvellaumur í hökunni eftir sömu æfingu í gær.
5. Hárlokkur lætur ekki af stjórn. Hef reynt allt nema að brenna hann.
6. Ég raðaði öllu í kolvitlausa röð í möppur í vinnunni. Byrja upp á nýtt á því.
7. Launaseðillinn var mun lægri, svo vægt sé til orða tekið, en ég hafði gert ráð fyrir.
8. Það er bara hádegi. Dagurinn rétt að byrja.

Mér líður nákvæmlega eins og Peter Gibbons úr Office space í dag, áður en hann var dáleiddur. Ca svona.

Í dag bættist sextugasti og sjötti MSN (sem er spjallforrit) vinur minn í safnið en það var enginn annar en Sigmar bóndi. Þar er magnaður kappi á ferð sem er nýbyrjaður að blogga á ný. Hann fær þarmeð hlekk aftur á sig. Til hamingju með það Simmi.

Á vafri mínu um öldur vefsins í kvöld rakst ég svo á skemmtisíðu Margrétar. Eftir því sem ég best veit er þessi umtalaða Margrét kölluð Magga og er vinkona Bylgju og Lísu. Áhugamál hennar eru Skítamórall og...

...allavega. Hún fær hlekk fyrir að skemmtilegt blogg, og svo fann ég hlekk á mig þar.

En allavega, ég skora á sem flesta að bæta mér við á MSN hjá sér (tilvitnun í Pál Óskar ->) jafnvel þó við þekkjumst ekki neitt. MSNið er finnurtg@hotmail.com.

Þessa færslu skrifa ég lafþunnur eftir komandi helgi til þess að vara sjálfan mig við því að fara á ball eftir að hafa drukkið talsvert mikið af áfengi því á ballinu mun ég gera mig að fífli og eyða alltof miklum peningi af visakortinu í tímavél sem ég kaupi í siggapylsum og mun svo nota fyrir ca 12 mínútum síðan til þess að vara mig við þessari óþarfa eyðslu.

Einnig má ég passa mig á hárgreiðslukonunni í dag, hún mun taka of mikið.

Ég reiknaði út að gamni mínu kalóríufjölda sem ég brenndi í gær á körfuboltaæfingu og kalóríur sem ég át í gær eftir æfingu með hjálp nokkurra netsíðna um kalóríur. Í ljós kom að ég er í gríðarlegu jafnvægi og skal engan undra enda grindhoraður.

Brennsla
Þyngd: 83 kg.
Tími: ca 80 mín.
= 850 kalóríur brenndar.

Át
12 stykki Oreo kex = 660 kalóríur.
2 glös af léttmjólk = 210 kalóríur.
= 870 kalóríur

Nettó kalóríur eftir æfingu = +20.

Til gamans má geta þess að þessar 20 kalóríur og 8 í viðbót brenndi ég við að horfa á sjónvarpið, sitjandi í 20 mínútur.

Þegar ég svo vaknaði í morgun hafði ég óvart brennt rúmlega 560 kalóríur við að sofa. Svona gæti ég haldið áfram endalaust.