mánudagur, 31. maí 2004
Myndin fjallar, eins og báðar hinar myndirnar, um vélmenni sem kemur úr framtíðinni til að drepa John nokkurn Connor. Að þessu sinni er það kvenlegt vélmenni sem ég myndi gjarnan vilja láta myrða mig.
Myndin er ágætis skemmtun. Claire Danes er góð í myndinni.
Æ fökk. Nenni ekki að skrifa meira um þessa mynd sem ég verð búinn að gleyma áður en ég klára þessa bloggfærslu. Tvær stjörnur af fjórum, minnir mig.
Mér var nær að hlakka til þess að koma austur til að spila körfubolta í allt sumar. Lexía dagsins; aldrei að hlakka til.
sunnudagur, 30. maí 2004
Ég er að spá í að gera ekkert í smástund í viðbót og horfa svo á nba leik sem byrjar eftir miðnætti, eftir þennan tilgangslausasta dag ársins.
Finnandi Nemó.
Í gærkvöldi greiddi ég í fyrsta sinn fyrir afnot af bíómynd síðan í janúar þegar ég leigði mér myndina Finding Nemo eða Tilraun til að finna gullfiskinn sem nefndur var Nemó eins og hún heitir á íslensku.
Myndin, sem er tölvugerð þrívíddarteiknimynd, fjallar um tilraun sem gerð er til að finna gullfiskinn sem nefndur var Nemó. Pabbi Nemó stendur fyrir leitinni og hittir hann frábærlega fyndna karaktera á leiðinni. Enn eitt meistaraverkið frá Pixar.
Myndin er vel gerð auðvitað, stórkostlega fyndin og ég veit ekki hvað og hvað. Ég get ekki sagt meira um hana þar sem ég er orðinn of seinn að skila henni á videóleiguna.
Þrjár og hálf stjarna af fjórum.
laugardagur, 29. maí 2004
Yu-gi-oh!
Í nótt dreymdi mig Yu-gi-oh, hvað í helvítinu sem það nú er. Þarmeð hafa orðið þáttaskil í mínu lífi. Ég er loksins búinn að missa vitið.
Þá vitið svarið við spurningunni "ætli þeir sem eru búnir að missa vitið viti af því að þeir séu búnir að missa vitið?"
Við tekur æsispennandi dagskrá dagsins en hún felur í sér að blogga einu sinni í viðbót og jafnvel skreppa í sturtu.
föstudagur, 28. maí 2004
Þjóðhagfræði 7,0
Fjármál fyrirtækja 7,5
Upplýsingatækni 8,5
Rekstrarbókhald og skattskil einstaklinga 8,5
Stofnun og rekstur 9,5
----
Meðaltal 8,2
Ég er talsvert sáttur við þetta. Fyrir áramót var ég með meðaleinkunnina 7,4 og var í sjöunda himni yfir henni. Þetta er eins og glöggir lesendur geta lesið 0,8 hærra og vil ég þakka kærustu minni, Medion Gunnarsson, fyrir framförina en hana keypti ég í febrúar af fyrirtæki sem sérhæfir sig í samböndum manna og tölva; BT.
En það er meira sem gerist á morgun. Á svarthvítu hetjunni, skemmtistað Fellabæjar, mun enginn annar en Snorri Hergill, næstfyndnasti íslendingur landsins, mæta og skemmta sauðdrukknum mannskapnum. Mæli með því að fólk mæti þangað og hlægi þar til það ælir.
fimmtudagur, 27. maí 2004
Sjálfur get ég þó ekki valið fjórfarana en fæ þess í stað heimasíðu til að finna þá.
Hér eru fyrri fjórfararnir mínir.
Hér eru þeir seinni.
Persónulega finnst mér enginn svipur með okkur en ef tölvan segir þetta þá er þetta heilagur sannleikur.
Í öðru lagi kom í ljós hjá tannlækninum að allt var í himnalagi, tannlæknirinn fann ekkert að og ég útskrifaðist án peningalegs skaða. Það hafði að öllum líkindum brotnað lítið brot úr jaxli hjá mér, ekkert alvarlegt að sögn.
Það er fátt vandræðalegra en að muna ekki hvar sársaukinn var þegar komið er í tannlæknastólinn eftir hafa lýst því yfir að sársaukinn væri yfirþyrmandi, sem hann var daginn áður.
* Mér hefur verið veifað þrisvar sinnum af einhverjum á gangi sem ég kannaðist ekki við eða sá ekki almennilega.
* Sjö sinnum hefur bifreið sem ég mætti á minni bifreið flautað á mig. Ég tók ekki eftir hver það var.
* Fjórum sinnum hefur mér verið veifað úr bíl. Ég veifaði til baka í eitt skiptanna.
Annað hvort líkist ég einhverjum mjög mikið eða ég er að upplifa hámark vinsælda minna.
Ég biðst velvirðingar ef einhver lesandi hefur veifað eða flautað án þess að fá viðbrögð. Ég sé illa og fylgist lítið með því sem er að gerast í kringum mig.
miðvikudagur, 26. maí 2004
Það iðar allt af körfuboltaáhuga á Egilsstöðum um þessar mundir.
Þið getið búist við því að ég verði í vondu skapi þangað til.
þriðjudagur, 25. maí 2004
Þessi bloggfærsla er gott dæmi um það hversu djúp geðveiki mín er varðandi blogg þetta en ég er, samkvæmt því sem hér er skrifað, að skrifa blogg sem ekki nokkur maður getur lesið.
mánudagur, 24. maí 2004
Þegar því var lokið tók ég eftir að á borðinu var hreyfingarlaus stærðarinnar snakkpokalaga randafluga með enga vængi eða fætur. Það var þá sem ég "missti kúlið", lagði kókflöskuna varlega frá mér og hljóp öskrandi upp í herbergi þar sem tölvan beið mín með bros á vör og eitt ástríðufullt faðmlag.
07:30 - Vakna.
07:55 - Fara í vinnu.
08:00 - Vinna.
16:00 - Fara úr vinnu.
16:20 - Spilaði útkörfubolta með Davíð, Gylfa og Hjálmari.
17:40 - Fór í sund. Synti einhvern spöl og slappaði svo örstutt af í heita pottinum.
19:30 - Mætti á körfuboltaæfingu.
21:00 - Körfuboltaæfingu lokið.
21:10 - Eitthvað minna áhugavert átti sér stað, ef það er hægt.
Þið skiljið því bloggleysi dagsins, vonandi.
sunnudagur, 23. maí 2004
ftg at simnet.is netfangið mitt er óvirkt hérmeð. Ég virðist lífsins ómögulega getað opnað það lengur. Við tekur finnurtg at gmail.com. Þangað er hægt að senda fyrirspurnir og ábendingar ýmiskonar.
Ástæðan fyrir því að ég skrifa 'at' í stað '@' er einfaldlega til að koma í veg fyrir að glæpafyrirtæki á netinu leiti uppi nýja netfangið á síðunni og fylli það af typpastækkunartilboðum. Þau virka ekki.
Gaman að segja frá því að þetta er í fyrsta sinn sem ég gleymi einhverju síðan ég gleymdi hvað hjólbörur hétu þegar ég stjórnaði unglingavinnunni um árið með Braga Þorsteins, sælla minninga.
Ef ég hef gleymt einhverju í millitíðinni þá man ég ekki eftir því.
laugardagur, 22. maí 2004
Þá er það bara spurning hvort maður fari á útskriftarball í kvöld. Einföld spurning og við henni er til einfalt svar; nei. Ástæðan er öllu flóknari og fer ég ekki nánar út í hana að svo stöddu.
föstudagur, 21. maí 2004
Ég veit þó innst inni að þarna er einmanna sál á ferð sem vill bara fá athygli samfélagsins. Andy Kaufman er að öllum líkindum dáinn í alvöru.
fimmtudagur, 20. maí 2004
Hann slapp ómeiddur en ég skaddaðist illa á sálinni.
Þá er komið að fjórförum vikunnar. Þeir eru að þessu sinni ekki alltof líkir en meira þróun frá ljótu yfir í fegurðina.
Einhver náungi af netinu. Býsna ófríður.
Sam Cassell, einn sá ljótasti í körfuboltanum.
Ronaldinho, einn sá ljótasti í fótboltanum.
Adriana Lima, ein sú fegursta í fyrirsætubransanum.
miðvikudagur, 19. maí 2004
Ég sendi bílinn minn í smáviðgerð þar sem þurfti að skipta um spindil og eitthvað smáræði í viðbót. Hvað gerist? Auðvitað finnur bifvélavirkinn ca 2ja gramma stykki í öxlinum sem þarf að skipta um og auðvitað finnst ekkert annað þannig stykki á austurlandinu. Bíllinn er búinn að vera þrjá daga í viðgerð.
Ég ætla að fara á internetið í fartölvunni. Það gengur ekki og eftir umtalsverð vandræði tekst mér loksins, eftir rúma fimm daga, að koma því inn. Hvað gerist þá? Tölvan frýs og virðist, þegar þetta er ritað, vera handónýt.
Ég ætla að spila körfubolta eins og geðsjúklingur. Ekki hægt fyrstu vikuna þar sem íþróttahúsið er lokað. Það skiptir engu máli þar sem bíllinn minn er í viðgerð og ég bý í Fellabæ sem aftur skiptir engu máli því enginn í þessu helvítis bæjarfélagi virðist hafa áhuga á því að spila körfubolta. Svona er þetta víst þegar strákar komast yfir tvítugt og byrja að hugsa með tittlingnum. Ég hef eitthvað farið á mis við þessar kenndir greinilega.
Þetta hefur aðeins kennt mér eitt í gegnum tíðina; aldrei að reyna nokkurn skapaðan hlut. Ég plana að eyða restinni af minni ævi í að horfa á helvítis sjónvarpið.
þriðjudagur, 18. maí 2004
7. Feels like the first time - The Rasmus
6. Hey ya - Outcast
5. Can't stop - Red Hot Chili Peppers
4. Fell in love with a girl - The White Stripes
3. Hate to say I told you so - The Hives
2. Seven nation army - The White Stripes
1. Voice inside my head - Blink 182
Til gamans má geta þess að ég hef dálæti á öllum þessum lögum, þó mismikið. Einnig má nefna að Blink 182 hefur ætíð verið á dauðalistanum mínum, þangað til ég heyrði þetta lag með þeim.
mánudagur, 17. maí 2004
Mér líkar samt vel hérna og í vinnunni sem byrjar innan skamms en svona er þetta þegar maður eyðir milli 12 og 16 tímum á dag í skólanum og er svo rifinn upp með rótum, nánast fyrirvaralaust, til að troða manni í vinnu yfir sumartímann og gefa manni "frí".
* Var með frelsi og keypti alls innistæðu fyrir um 2.000 krónur á níu mánuðum. Sparaði mér þar um 16.000 krónur (500 krónur á viku í 9 mánuði mínus 2.000 krónur).
* Skildi bílinn eftir heima og tók strætó. Sparaði þannig ca 144.000 krónur í bensín (kr 4.000 á viku). Strætógjaldið gengur upp í viðhald og annað.
* Drakk ekki áfengan dropa allan tímann. Sparaði þannig ca 81.000 krónur gróflega áætlað (4.500 krónur á 2ja vikna fresti).
* Fór einu sinni í klippingu. Sparaði mér þarmeð 16.000 krónur (2.000 krónur klippingin á mánaðarfresti).
* Niðurhlóð myndum í stað þess að leigja mér spólur eftir áramót. Þannig spöruðust kr 7.200 (450 krónur á viku fresti).
* Fór aldrei til læknis eða tannlæknis. Hélt tönnum hreinum og lifði af veikindin og aðra kvilla. Sparaði mér þannig gróflega áætlað kr 40.000. Tannlæknar eru dýr dýr.
* Keypti mér aldrei föt nema undir lokin. Sparaði mér þar kr 28.000 (5.000 krónur á mánuði mínus 17.000 króna leðurjakki).
* Verslaði í bónus. Sparaði mér þarmeð um 9.000 krónur (500 krónur sparnaður við hverja verslunarferð, tvisvar í mánuði í níu mánuði).
Þannig reiknast mér til að ég hafi sparað mér kr 341.200 með því að lifa eins og fátæklingur.
En ekki lengur.
sunnudagur, 16. maí 2004
Tölfræði dagsins: Ég fór sjö sinnum í jakkafötin mín í vetur.
1x fyrir markaðsfræðiáfanga.
3x fyrir jarðarför.
3x fyrir stofnun og rekstur kynningar.
Hingað til hafði ég bara klætt mig í þau fimm sinnum.
1x fyrir útskriftina mína úr ME.
1x fyrir útskrift Björgvins úr ME.
1x fyrir jarðarför.
2x fyrir ónefndar eða gleymdar athafnir.
Ekki slæm nýting fyrir 15.000 krónur fyrir rúmlega 5 árum síðan.
Hörkufjör á Helgafelli semsagt.
laugardagur, 15. maí 2004
Allavega, ég spái íslenska laginu 20. sæti. Mér finnst þó lagið frekar gott, róleg lög eiga bara ekki upp á pallborðið hjá fólki sem er að heyra þetta, í flestum tilvikum býst ég við, í fyrsta skipti.
Hlustið á herlegheitin hér. Mæli sterklega með því!
Allavega, nóg um það. Eftirfarandi er tæmandi listi yfir það sem ég sakna úr Reykjavíkinni:
KFC Zinger Twister.
Ég hlýt að komast yfir söknuðinn á endanum.
föstudagur, 14. maí 2004
Ég er..
..bíllaus
..peningalaus
..internetlaus (skrifa þetta úr tölvu Gylfa)
..getulaus
..vitlaus
og ég var að uppgötva rétt í þessu að ég finn ekki gemsann minn þannig að ég er líka gemsalaus.
Byrjunarörðuleikar á austurlandinu. Leiðin liggur aðeins upp á við.
fimmtudagur, 13. maí 2004
Lokafyrirlesturinn í stofnun og rekstri í morgun gekk einnig framar vonum. Segi ekki meira um það fyrr en ég fæ beinharða einkunn.
Allavega, ég tek daginn í dag í að afpakka og spjalla við fjölskylduna. Morgundagurinn fer í viðgerð á bílnum og helst að koma honum á götuma og vonandi öll helgin í að spila körfubolta.
Afsakið hvað þetta er þurrt og leiðinlegt. Er frekar þreyttur eftir nánast svefnlausa nótt.
Allavega, ég þakka fyrir mig. Þetta er síðasta færslan á þessu bloggi sem skrifuð er í Reykjavík fram í ágúst, hvar sem ég verð staðsettur þá. Ég hlakka til að sjá Egilsstaði og að blogga þaðan.
Vertu sæl Reykjavík.
miðvikudagur, 12. maí 2004
Það fer því lítið blogg fram í dag. Þið getið þó huggað ykkur við það að mér líður talsvert illa vegna þreytu og vegna þess að hausinn á mér er við það að springa.
Ætla að reyna að koma amk einni færslu að á morgun.
þriðjudagur, 11. maí 2004
Og núna, þegar þetta er ritað er ég á leið niður í bæ í heimsókn til ömmu, ekki einu sinni vitandi hvort hún sé við eða upptekin þar sem hún svarar ekki í síma. Ótrúlegt hvað ég er klikkaður.
Þessi jakki kemst beint í fjórða sæti á top tólf lista yfir mínar verðmætustu eignir.
Hér er listinn yfir mínar dýrmætustu eignir, sú dýrasta efst:
1. Fartölvan Ellert.
2. Bifreiðin mín, Lancer 1987 árgerð.
3. Borðtölvan mín, Hreggviður (sem er til sölu).
4. Leðurjakinn sem ég var að kaupa.
5. Rúmið mitt, chess að nafni, sem ég fékk í útskriftargjöf.
6. Sjónvarpið mitt, ca 11 ára gamalt.
7. Vinir mínir.
8. Vídeótækið mitt, ca 10 ára gamalt.
9. Skákborðið mitt.
10. Stafræna myndavélin mín, ca 2ja ára hlunkur.
11. Farsíminn minn, metinn á 12 krónur.
12. Fötin mín, samanlögð.
Hér er ríkur maður á ferð.
Þetta gefur mér að að meðaltali hef ég bloggað 19 sinnum á viku, sem gera rúmlega 2,7 sinnum á dag, 0,7 oftar en ég ætlaði mér en fyrir allnokkru síðan lofaði ég að blogga tvisvar á dag. Þetta er rúmlega 36% meiri virkni en ég ætlaði mér.
Ég biðst velvirðingar að standa ekki við orð mín og fyrir að eiga mér minna líf en ég gerði ráð fyrir.
mánudagur, 10. maí 2004
Þið hin ráðið ykkur sjálf.
Í dag sá ég svo bækling frá Laugum (nýja world class) þar sem auglýstir voru allskyns möguleikar í líkamsrækt og öðru. Þar sá ég, svart á hvítu, eitt það ógeðfeldasta sem ég hef séð í marga klukkutíma. Á Laugum er stunduð Pallabrennsla einu sinni á dag. Það er ekki nema von að Pallinn sem ég þekki er frekar hlédrægur og lítið fyrir að fara í borgina.
Ótrúlegt hvað fólk gengur langt í skjóli líkamsræktar. Skammist ykkar Laugar.
sunnudagur, 9. maí 2004
Stórhættulegar svona bíómyndir. Venjulega beiti ég diplómatískum aðferðum en þarna greip ég til ofbeldis, fyrir tilstilli Van Helsing. Þetta fór þó vel að þessu sinni en hver veit hvað gerist næst.
En þetta var þó ódýrt, aðeins um 3.000 krónur sem Visa var nógu vinsamlegt að lána mér fyrir. Takk Visa.
Ég semsagt kvaddi körfuboltahópinn, Óla og frú og löngunina að fara á TGI Friday.
laugardagur, 8. maí 2004
Smellið hér til að komast á spjallið.
Ofurtöffarinn Van Helsing.
Í gærkvöldi fór ég í bíó aldrei þessu vant á myndina Van Helsing. Eitthvar ræddi bíóföruneytið um að þetta væri heimsfrumsýning en ég sel það ekki dýrara en ég keypti.
Hér er nokkrir punktar varðandi myndina:
* Myndin fjallar um einfarann Van Helsing sem sér um að slátra óvættum allskonar. Hugh Jackman leikur manninn og er hann í yngri kanntinum þar sem hinn upprunalegi Van Helsins í Drakúla ævintýrinu var gamall og klaufalegur maður. Þessi er allt annað en klaufalegur. Allt fyrir töffarakynslóðina býst ég við.
* Handritið er með þeim verri sem ég hef orðið vitni að.
* Leikurinn er slappur svo ekki sé minna sagt.
* Það er meira leikið af mönnum í Toy Story en þessari. Tæknibrellurnar eru allsráðandi, sem í þessu tilviki er galli.
* Það virðist engin hugsun vera í neinu sem fram fer í þessari mynd. Það t.d. kviknar í þaki á hestvagni þegar varúlfur stekkur á það. Bara eitt af fjölmörgum dæmum.
* Versta nýting brandara í bíómynd sem ég hef séð. Hlegið að ca tveimur bröndurum aula aukaleikarans af rúmlega 50. Það gerir 4 prósent nýtingu.
* Sætin í háskólabíó eru þau verstu í hinum siðmenntaða heimi.
Hálf stjarna af fjórum.
föstudagur, 7. maí 2004
Bara fyrir þetta fær hann atkvæði mitt.
Ég biðst því velvirðingar til allra kvenna sem hafa átt leið hérna framhjá. Þeim er, eins og öllum öðrum, velkomið að hætta að lesa síðuna hvenær sem er og tek ég þeirri ákvörðun þeirra fagnandi.
Í flestum tilvikum er þó sannleikskorn í skrifum mínum, að mér finnst, en oft má satt kyrrt liggja. Ég hef hingað til verið fullhreinskilinn og rúmlega það.
fimmtudagur, 6. maí 2004
Þessu líkur þó öllu, loksins, í kvöld í bandaríkjunum.
miðvikudagur, 5. maí 2004
Og ástæðan fyrir því að ég nefni þetta hér er einfaldlega sú að strákarnir á Tunguvegi 18 eru orðnir býsna þreyttir á því að ég minnist ekki á neitt annað. Mér ber þá að pirra restina af heiminum í gegnum vefsíðuna með því eina sem ég get verið stoltur af.
Allavega, hér er Nick Knatterton loksins.
þriðjudagur, 4. maí 2004
1. Hringja í númer sem gefið er upp á hraðbankanum og fá kortið aftur. Gekk ekki, kortið útrunnið.
2. Fá nýtt visakort sem á að bíða mín í næsta banka. Gekk ekki, heimabankinn á Egilsstöðum, ég í Reykjavík.
3. Ganga í næsta banka og taka út með því að fylla út úttektarseðil með þar til gerðu leyninúmeri. Gekk ekki, mundi ekki númerið.
4. Ganga í næsta banka og taka út með því að fylla út úttektarseðil með því að sýna nafnskírteini. Gekk ekki, kortin voru nafnskírteinin mín. Týndi líka ökuskírteininu fyrir fjórum árum.
5. Selja sálu mína djöflinum fyrir nokkra þúsund kalla. Gekk ekki, djöfullinn ekki til og sálin mín ekki svo verðmæt.
6. Finna debetkortið. Gekk upp, fann það í verslun sem ég hafði verslað við daginn áður.
Til gamans má geta þess að sjötti möguleikinn var sá allra síðasti í stöðunni. Alls ekki kemur til greina að fá pening lánaðan hjá vinum. Ég hef aldrei gert það og mun vonandi aldrei þurfa þess.
2.400 krónur á debetkortinu og ég í góðum gír út mánuðinn.
mánudagur, 3. maí 2004
Það má draga aðra af eftirfarandi ályktunum af þessari rannsókn minni:
1. Kvenhatur mitt á sér djúpar rætur og langa, bitra sögu.
2. Kvenmenn eru afskaplega leiðinlegir tónlistarmenn.
Ég hallast að því síðarnefnda og þarmeð hinu fyrrnefnda.
Nokkrum tímum síðar, þegar ég skrapp til að þvo mér um hendurnar var mér litið í spegilinn og viti menn, stærðarinnar og frekar óheppilegur bláberjablettur var rétt fyrir neðan munninn eftir morgunmatinn.
sunnudagur, 2. maí 2004
Nóg um það.
Þarna bjargaði ég mér, enn eina ferðina, naumt frá því að brjóta 2ja-færslu-á-dag-regluna.
Það lítur út fyrir að ég sé að verða búinn með allt sem mér fannst ég þurfa að segja heiminum þegar ég byrjaði á þessu bloggi í október 2002. Spyrjum að leikslokum.
Í annað tengt. Útlendingafrumvarpið náði í gegn, þrátt fyrir augljósa andstöðu þjóðarinnar gegn því. En svona er þetta, fólk kýs skepnurnar á þing sem svo koma með fáránlegar ákvarðanir (útlendingafrumvarpið og stuðningur við Íraksfjöldamorðin, sem fór ekki einu sinni í gegnum þingið!) og fólk mótmælir og er hunsað af þingmönnum en þegar kemur að kosningum, hvað gerir snarheimska fólk landsins? Það kýs sömu fíflið yfir sig og okkur hin.
laugardagur, 1. maí 2004
Í dag klukkan ca 18:30 fékk ég haus í munninn í æsispennandi körfuboltaleik. Það olli því að vörin þrýstist í tennur sem aftur olli því að vörin rifnaði að innanverðu og rauðleitur vökvi seitlaði um munn og andlit mitt. Ég bar mig þó karlmannlega, lagðist í jörðina og orgaði í ca 15 mínútur eða þangað til ég áttaði mig á að meiðslin voru ekki svo alvarleg. Ég ber þó líkamleg einkenni þess að hafa fengið haus í andlitið.
Ég hlakka bara til að segja stelpum skólans að ég hafi lent í brjáluðum barslagsmálum, eftir að hafa haldið tónleika um kettlinga og grætt milljónir á þeim.
Við þessi orð efast ég ekki um að fólk kíki í gestabókina í kílóbætatali. Hvernig væri þá að nota tækifærið og skrifa nokkur orð? Það þarf ekki einu sinni að skrifa undir réttu nafni. Ég hef endanlega gefist upp á því að fá fólk til að tjá sig undir nafni.