Sjáið þið eitthvað rangt við þetta: 12-14 ára, mjög horuð stelpa í toppi og þröngum diskó buxum dansandi og syngjandi um hvað hún sakni jarðaberjakossanna sem einhver veiti henni annað slagið. Hún er stífmáluð í framan og er dansandi eins og Britney Spears eða einhver svipuð glyðra. Ef þér finnst ekkert athugavert við þetta ertu mjög sjúk(ur) í hugsun en þetta sá ég á sýn í kvöld á milli einhverra íþróttaviðburða. Mér varð vægast sagt flökurt. Hvað er að heiminum í dag?

Þið sem ekki trúið mér þá heitir smástelpan Nikki Webster, hér er heimasíða hennar og hér er dæmi um klæðnað og fas hennar. Foreldrar þessarar stúlku ættu að skammast sín, ef ekki fá einhvern annan til að ala hana upp (ég leitaði uppi síðuna í gegnum 'strawberry kisses' á google, aðeins fyrir ykkur dyggu lesendur).

Ég svitnaði hvorki meira né minna en tveimur kílóum á körfuboltaæfingu + lyftingum í gær. Ég mældi mig áður en ég fór að lyfta, fór þaðan á rúmlega klukkutímalanga æfingu og þaðan aftur að lyfta þar sem ég mældi mig öðru sinni og kom þetta þá í ljós. Í stundarsturlun minni sem fylgdi í kjölfarið sleppti ég af mér beislinu og fékk mér 3 sneiðar af afmælisskúffuköku og glas af léttmjólk. Eftir það ákvað ég að liggja í leti og horfa á Boston Public en það er ekki í frásögu færandi nema fyrir...

...það er víst ekki í frásögu færandi.

Maja nokkur e hefur bætt mér óvænt við á hlekkjalistann sinn, kallandi mig 'frændann' og að sjálfsögðu verð ég ekki minni maður en hún og bæti henni við hjá mér. Majae er hörku penni sem hefur alltaf eitthvað skemmtilegt að segja. Allir að kíkja á hana hér.

Einnig bætti ég við Guðmundi Þorkeli sem er með glæsilega síðu og svo tók ég út nokkra sem hafa lokað fyrir dagbókina sína.

Bylgja tók nokkrar myndir frá afmælisveislunni sem þær héldu á þriðjudagskvöldið síðastliðið og auðvitað eru þær komnar á netið. Hér eru þær (opnast í nýjum glugga):

1. Sigga að undirbúa blöðruárás.
2. Veislumaturinn.
3. Ég með blöðrur að sýna þeim nýja dansinn sem ég hannaði.
4. Sallarólegur Björgvin.
5. Björgvin bragðar búðinginn við mikla kátínu.
6. Ég geri heiðarlega tilraun til að rifna úr hamingju. Tókst ágætlega.

Sjálfur tók ég eina mynd af teitishöldurum en hef ekki framkallað enn. Sýni myndina seinna. Aftur: Takk kærlega Sigga og Bylgja.

Hvað er að gerast með mætinguna á þessa síðu? Síðustu þrjá daga hafa 279 manns lagt leið sína hingað og mest í fyrradag en þá mættu 109. Áður fyrr var ég mjög ánægður ef 50 manns kíktu. Getur verið að ég sé næsta katrin.is? Nei ætli það.

Í gærkvöldi sá ég eins og áður segir myndina Bowling for Colombine í boði Bylgju og Siggu en það er heimildarmynd eftir Michael Moore um byssueign bandaríkjamanna. Í hnotskurn þá er byssueignin og allt brjálæðið þar í kring vægast sagt komin út í öfgar. Moore er magnaður karakter og einstaklega fyndinn en þó umfram allt hreinskilinn og vel áttaður á stöðu bandaríkjanna. Hann ber m.a. saman morðtíðni með byssum í bandaríkjunum og annarsstaðar í heiminum og tölurnar tala sínu máli. Hann rekur einnig sögu þessa lands í skemmtilegri teiknimynd og sýnir okkur hvernig bandaríkin eru undir gullhúðuðu áferðinni sem fjölmiðlar víðsvegar gefa. Inn í myndina er svo tvinnaður atburður sem átti sér stað hér fyrir nokkrum árum í Colombine þar sem 2 piltar sem lagðir voru í einelti gengu berserksgang í skólanum sínum og myrtu 12 nemendur og 2-3 kennara ca með vopnum foreldra sinna og skotum sem þeir gátu keypt ódýrt í næstu bónus verslun bandaríkjanna.

Fjórar stjörnur af fjórum og eina auka fyrir félagsskapinn í gærkvöldi. Ég mæli með henni fyrir alla, en þó ekki fyrir sjálfstæðis eða framsóknarmenn. Ekki myndi ég vilja sjá mynd um það hversu ömurlegur sykurpabbi minn væri.

Óvæntur atburður gerðist í vinnunni í dag. Um klukkan 11 í morgun sá ég að á hægri hönd mína voru komnir rauðir blettir víðsvegar. Til að gera stutta sögu langa dró ég þá ályktun á augabragði að um væri að ræða blóð og að ég hafi skorið mig einhversstaðar. Þegar ég leit betur á höndina sá ég að það var ekkert sár og að liturinn var aðeins of ljós til að vera blóð. Ég rauk á salernið til að hreinsa þetta af mér þegar ég sá að liturinn var kominn í andlitið, annars vegar á hægra kinnbein og umtalsverður slatti á hægra augnlok. Ég var snöggur að þrífa þetta af mér og hélt af stað til baka til að leita að upptökunum. Þrátt fyrir að hafa tekið alla rauðu pennana og fara varlega yfir þá fannst valdur þessa slyss ekki sem þýðir aðeins eitt; ég er í bráðri hættu og þarf að fara varlega svo ég verði ekki hafður að fífli með rautt blek framan í mér.

Ef ég hefði verið bandaríkjamaður hefði ég annað hvort sprengt upp skrifborðið eða hent öllum rauðum pennum hússins í ruslið en ég er með smá almenna skynsemi í hausnum þannig að ég tek þessu með ró.

Gærkvöldið var merkilegt fyrir margar sakir. Í fyrsta lagi var ég eins þreyttur og latur og hægt er, ákvað að sleppa allri hreyfingu og sofnaði yfir seinfeld, fréttunum og einhverjum þætti eftir fréttir. Þá komu Bylgja og Sigga í heimsókn í kjallarann með 12 bleikar blöðrur, bleikan búðing, bleikt kort, skúffuköku með bleiku kerti og glæsilega afmælisgjöf (regnstakkur) en ég átti afmæli fyrir 2 dögum síðan. Þetta er það mesta sem nokkur hefur gert fyrir mig í tilefni afmælis síðan ég var 11 ára gamall minnir mig og þakka ég þeim hérmeð opinberlega kærlega fyrir. Þær brugðu sér örstutt frá en komu strax aftur með heimildarmyndina 'Bowling for Colombine' eftir Michael Moore á spólu sem við horfðum á með snakki og kók. Það er langt síðan ég hef verið svona þakklátur og um leið undrandi.

Takk kærlega Sigga og Bylgja, ég ætlaði að segja eitthvað væmið hér en hef mig ekki í það af hræðslu við að verða bendlaður við kynvillu.

Smá verkefni fyrir ykkur. Prófið að fara inn á google leitarsíðuna og skrifa Yasmine dansari. Hvaða síða kemur?

Aldrei um ævina hef ég verið jafnþreyttur og ég var í morgun þegar ég vaknaði. Eftir að hafa ýtt amk 10 sinnum á endurvakningu á gemsanum (með 3 vekjara í gangi þar í einu) dreif ég mig á lappir kl 7:55 sem er óvenju seint fyrir mig. Mér finnst mjög líklegt að þetta tengist körfuboltaæfingunni í gærkvöldi en þar hljóp ég sem aldrei fyrr og gat bókstaflega minna en ekkert. Ég svitnaði því sem samsvarar ársforða 250 kg manneskju af majónesi og ekki lagaðist þreytan eftir að ég neyddi sjálfan mig til að lesa fréttablaðið til kl 1:30 í gærnótt.

Ég er of þreyttur til að segja eitthvað asnalegt í lokin.

Það er einhver umræða í gangi um að fara á Borgarfjörð Eystri um verslunarmannahelgina, sem byrjar eftir 3 daga ca. Ef einhver sem þetta les hefur áhuga, vinsamlegast skrifaðu í athugasemdirnar hér fyrir neðan eða sendu mér póst hér.

Þið sem hafið ekki áhuga, kíkið hingað og skammist ykkar.

Loksins loksins hef ég bætt við myndum á myndasíðuna. 39 myndir allt í allt og hver annarri betri. Kíkið á þær, skrifið ummæli um myndirnar og verið glöð.

Ég þakka þeim sem sendu mér afmæliskveðju í gær, afmælisdag minn, hvort sem það var í formi sms, athugasemda á þessari síðu eða ykkar, símhringinga, bílflauts, ástarmaka eða bara í persónu.

Þessi frétt vakti athygli mína í dag. Ekki fyrir fréttina sjálfa, þó hún sé mjög merkileg og skemmtileg aflestrar heldur er það myndin sem mér finnst áhugaverð. Hversu sjúkur í frægð þarftu að vera til að reyna að troða andlitinu á þér inn á mynd af höndum sem halda á dollu?

Þrátt fyrir enga þynnku í gær ákvað ég samt sem áður að taka lokahnykkinn í þynnkuferlinu og leigja mér spólu um kvöldið ásamt því að borða óhollustu sem samsvarar 12 kílóum af hreinni svínafitu. Myndin sem varð fyrir valinu heitir Equilibrium en hún fór beint á myndband á Íslandi. Myndin er vísindaskáldsaga sem segir frá samfélagi framtíðarinnar, Liberiu, þar sem mannlegar tilfinningar eru bannaðar til að koma í veg fyrir stríð. Til að framkalla doðann er lyfi útdeilt og þeir sem það ekki taka eru drepnir af útsendurum. Myndin er frekar dauf til að byrja með, skiljanlega, en tekst svo á flug með fleiri og fleiri góðum bardagasenum. Christian Bale, sem er rauðskeggur, er góður í aðalhlutverkinu. Eins og alltaf vantar eitthvað upp á þannig að myndin fær tvær og hálfa stjörnu, jafnvel þrjár. Gaman þegar myndir koma manni svona skemmtilega á óvart.

Samkvæmt kynjakönnuninni sem er í gangi þessa dagna á síðunni hafa 16 stelpur skoðað þessa síðu gegn 11 strákum. Svolítið skondin niðurstaða þar sem ég hef ekki talað við nema 12 stelpur það sem af er ævinni. Það er ekki ólíklegt að um einhverskonar at sé að ræða eða jafnvel falda myndavél.

Það var þennan dag (28. júlí) fyrir 25 árum sem hjón búsett á Eskifirði eignuðust sitt annað barn. Barnið var 58 sentimetrar og feikilega ófrítt en þau ákváðu samt sem áður að halda því í þeirri veiku von að árin gætu hjálpað. Barnið hlaut nafnið Finnur Torfi en var síðar breytt í finnur.tk. Útlitið hefur ekki skánað en sentimetrarnir aukist um ca 134. Finnur.tk tekur á móti hamingjuóskum hér allan sólarhringinn. Gjafir í formi ástúðar eru líka vel þegnar.

Í tilefni af því að aldarfjórðungur er liðinn frá fæðingu minni hef ég ákveðið að mæta í vinnunna og á körfuboltaæfingu um kvöldið. Hver veit nema ég splæsi á mig mjólkurhristingi.

Gærkvöldið var hörkufjörugt. Eftir flatbökuát í heimahúsum með Eika frænda og Björgvini bróðir tvístraðist hópurinn og ég hélt í Sunnufellið á meðan restin fór í teiti hjá Elíasi sem átti þrítugs afmæli. Í Sunnufellinu var róleg stemning, húsráðandi hálfsofandi og ég með glæsilegt yfirvaraskegg. Þangað mætti líka umtalsverður fjöldi af fólki, nokkrar prímadonnur sem ekki sætta sig við hvaða félagsskap sem er og nokkrir þjónar sem ekki kunna að meta góða skák.

Á ballinu tók ég talsvert magn af myndum og mun birta þær í kvöld eða á morgun á myndasíðunni. Það sem stendur uppúr á þessu balli er hversu vel hljómsveitin stóð sig en á sviðinu spilaði Hljómsveit Íslands.

Fyrir rúmri viku var ég spurður, þar sem ég verslaði í Shellinu, hvort ég væri 18 ára eða yngri. Ég leit á 13 ára strákinn sem spurði mig og velti því fyrir mér hvort hann sæi ekki minn þykka og myndarlega skeggvöxt og svaraði svo í kaldhæðni, hélt ég, að ég væri 13 ára gamall. Hann sagði 'hey, ég er líka 13 ára, komdu á samkomu á Eyjólfsstöðum'. Ég væri að ljúga ef ég segði að sjálfsálit mitt hafi ekki beðið hnekki.

Það var annars fínt á Eyjólfsstöðum.

Ég hef bætt við enn einu laginu fyrir ykkur að hlusta á. Að þessu sinni er það lagið Jangling Jack með Nick Cave & the bad seeds. Lagið fjallar um mann sem fer hamingjusamur í land hinna hugrökku, á bar þar sem hann er skotinn. Hann ælir og deyr. Hér getið þið lesið textann í nýjum glugga um leið og þið hlustið á lagið hér. Þetta lag er meistaraverk og flutningurinn á því fær mig til að hlusta á þetta lag daglega, ef ekki nokkrum sinnum á dag. Lagið er tilvalið með í sumarbústaðinn, brúðkaupið eða jafnvel barnaafmælin.

Í dag á hinn merki athafnamaður og bóndi Jón Gunnarsson afmæli. Ekki nóg með að hann skuli vera 24ra ára í dag heldur er hann jafngamall undirrituðum næstu tvo daga og það er ekki á allra færi. Til hamingju með daginn Jón. Þið getið sent honum afmæliskveðju hér í gemsann hans.

Það ríkir mikil hátíð í herbúðum veftímaritsins 'við rætur hugans' því bólan sem hefur verið á nefi ritstjórans (mínu) síðustu 5 daga er í rénun. Þetta er sama bóla og olli því að ég gat ekkert á körfuboltaæfingu miðvikudagskvöldið síðastliðið sökum jafnvægisleysis og þeirri staðreynd að hún blokkaði mér sýn. Ég var farinn að sætta mig við örlög mín; að eyða ævi minni með Súzí (mannúðlegra að gefa bólunni nafn) þegar mér datt það snjallræði í hug í gærkvöldi að fæla hana út með því að horfa á 'Traders' á skjá einum. Myndir af líki hennar verða birt innan tíðar.

Fimm mínútna þögnin gekk eins og í sögu fyrir utan símtal sem ég fékk í vinnunni 3 mínútur yfir 1 í gær en það reddaðist. Þögnin hafði samt sem áður slæm áhrif og olli ursla hjá msspro mönnum (sem hýsa allar myndir og annað áhugavert fyrir dágóða summu). Núna er staðan þannig að allt er horfið af þessum reikningi mínum, ég er bannaður á spjallborði síðunnar, þeir svara ekki e-mailum hjá mér og virðast ekki ætla að tilkynna mér þessa bilun yfir höfuð. Aldrei um ævina hef ég kynnst jafn hroðalegri þjónustu. Ef það verður ekki búið að laga þetta alltsaman þegar ég kem heim úr vinnunni þá mun ég hella úr skálum reiði minnar yfir helvítis fíflin.

Myndasíðan er semsagt óvirk, sum lög sem ég býð hérna til hægri virka ekki, random myndin til hægri birtist ekki og margar smámyndir á síðunni hverfa.

Enn ein fögur snótin hefur gerst fórnarlamb internetsins en í dag byrjaði Maggý Seyðfirðingur að skrá hugsanir sínar á netið. Hún er magnaður penni og skrifar um skemmtilega hluti og/ eða skemmtilegt fólk. Kíkið á það hérna, eða til hægri í hlekkjunum.

Enn eina ferðina hrundi msspro reikningurinn minn og þarf ég því að endurupphlaða talsvert af gögnum til að fá myndir og annað nytsamlegt aftur inn. Ég mæli með því að þið mótmælið með mér gegn þessari hroðalegu þjónustu með 5 mínútna þögn (ein mínúta fyrir hvert skiptið sem reikningurinn minn hefur hrunið) kl 13:00 í dag. Vonandi náum við að knýja fram réttlæti. Lifi byltingin!

Margir hafa spurt mig hvaðan ég hafi fengið nafnið á síðuna, þeas "finnur.tk" en ekki eitthvað annað. Ástæðan er einfaldari en fólk grunar en svarið er í þessari mynd. Á henni er Einstein að vinna að nýrri formúlu sem hann svo breytti lítillega.

Eftirfarandi færsla er byggð á sönnum atburðum

Á laugardaginn tók ég þá afdrífaríku ákvörðun að vera svalur um kvöldið og rakaði því þau fáu hár sem á andliti mínu voru stödd utan nokkurra sem umléku skólpinn á mér þannig að úr kom skeifulaga motta sem náði niður á höku, rétt eins og þetta skegg nema mun þykkra, fínlegra og glæsilegra. Ég fór því næst á rúntinn og skemmti mér ágætlega þar til ég áttaði mig á því að ég myndi ekki draga neina glyðru með mér heim það kvöldið þrátt fyrir skeggið, nýju fatalínuna, vínrauða lancerinn og prúðlega framkomu. Ég fór því heim á leið og lagðist til svefns. Tár mín skemmdu næstum því leðurnáttfötin sem ég hafði keypt á tilboði í Sentrum á 27.000 krónur fyrr um daginn en gervibringuhárin sem stungust fram úr skyrtunni náðu að draga þau flest í sig og koma þannig í veg fyrir mikið fjárhagslegt og andlegt tjón.

Til hamingju Bylgja með nýtt útlit á síðuna og glæsilega myndasíðu. Allir þangað að skrifa ummæli um myndir.

Talandi um breytt útlit og myndasíðu. Ég stefni á dramatískar breytingar hérna í framtíðinni. Hvenær veit enginn. Á myndasíðuna mína mun ég vonandi bæta við myndum eftir helgina en framundan er hörku helgi.

Sumarleikurinn er hafinn!


Í dag ætla ég að hleypa af stað sumarleik veftímaritsins 'Við rætur hugans' en hann felur í sér að þið nefnið einhverja peningaupphæð hér í ummælunum fyrir neðan og skuldbindið ykkur til að greiða mér þá fjárhæð en aðeins ef þið eigið hæstu upphæðina. Fyrir þann sem nefnir hæstu töluna eru vegleg verðlaun í boði: Glænýr Toyota Corolla árgerð 1980 með bilaða sjálfskiptingu, gegn því að hann verði sóttur.

Í megindráttum er þetta semsagt svona:

1. Nefnið einhverja fjárhæð. Má hækka upphæðina ótakmarkað og eins oft og þið viljið.
2. Ef þið eruð með hæstu upphæðina í lok júlí (31.júlí kl 23:59) þá greiðið þið fjárhæðina.
3. Sækið bílinn. (Honum fæst ekki skilað)

Þarmeð hefst sumarleikurinn. Byrjið að nefna tölur!

Fyrir rúmum 5 mínútum sá ég að það er 22. júlí í dag en ekki 21. eins og ég hef haldið hingað til. Þetta þýðir aðeins eitt; ég drakk skemmda mjólk í morgun.

Ég hef eignast mína fyrstu 13 lærisveina. Lærisveinarnir voru allir að vinna í forritunarfyrirtæki í Ástralíu áður en þeir ákváðu að fylgja mér í einu og öllu. Þeir eru þó í heimskari kantinum en hér er hægt að sjá mynd af þeim. Lærisveinar, fyrsta lexía: Jesús átti að eiga lærisveina, ekki guð.

Áður en ég fór að lyfta lóðum í gær eins og versti hellisbúi ákvað ég að vigta mig og athuga hvort ég hafði ekki þyngst eitthvað síðustu þrjá til fjóra daga þar sem ég hef sleppt því að lyfta og hreyfa mig fyrir utan nokkrar sundferðir. Mér til mikillar undrunar hafði ég lést um 3 kíló hvorki meira né minna. Ég var ekki lengi að finna orsökina því alla helgina (laugardag og sunnudag) hafði ég aðeins borðað 1 pylsu hvorn dag með appelsíni auk þess sem ég borðaði hálfan popppoka á laugardagskvöld. Ég dreif lyftingarnar af og hraðaði mér á pizza 67 þar sem ég fékk mér hamborgara með frönskum, sem ég reyndar náði ekki að klára.

Þá er sumarfríinu mínu lokið en það hófst á föstudaginn á hádegi, sælla minninga en ég mætti til vinnu klukkan 8:03 í morgun. Mér finnst ég úthvíldur og endurnærður enda ekki á hverjum degi sem ég fæ tveggja og hálfs dags frí.

Annars er það að frétta að ég gerði eitthvað um helgina sem ég bjóst ekki við að ég myndi nokkurntíman gera um ævina. Ég eyddi um hálfum bensíntanki í að rúnta um Egilsstaði, ef ekki með Gylfa þá með Helga bróðir sem var hérna yfir helgina. Hingað til hefur mér fundist rúntur vera óþarfa peningaeyðsla og mengun. Það lítur út fyrir að ég sé að þroskast í öfuga átt. Það verður forvitnilegt að sjá hvernig þetta endar alltsaman.

Ég vissi að ég gæti ekki tekið mér smá frí frá þessari dagbókarsíðu minni en í gær, laugardag sló ég aðeins inn eina færslu. Viðbrögðin voru gríðarleg, mótmæli við söluskálaplanið þar sem bæði Íslendingar og túristar söfnuðust saman og mótmæltu leti minni. Hér má sjá mynd frá samkomunni. Ég biðst velvirðingar og reyni að 'blogga' meira héreftir.

Allavega, ég sá myndina 'joy ride' í gær. Í aðalhlutverkum eru Steve Zahn, Paul Walker og Leelee Sobieski (sem hefur augljóslega farið í brjóstastækkun fyrir þessa mynd). Myndin flokkast undir unglingahrollvekjur á borð við 'I know what you did last summer', 'Scream' og allt það en er samt sem áður nokkuð góð. Eins og allar unglingahrollvekjur er hún spennandi, lífleg og óraunveruleg en það er hægt að líta framhjá því. Hún fjallar um bræður sem gera at í vörubílstjóra sem tekur djókinum mjög illa, svo ekki sé meira sagt. Steve Zahn fer á kostum í hlutverki vitleysingsins og röddin er líka góð í hlutverki vörubílstjórans. Það vantar þó eitthvað (nekt) og fær því myndin ekki nema tvær og hálfa stjörnu hjá mér af fjórum.

Um klukkan 2 í gærnótt þegar ég keyrði heim frá móður minni þar sem ég horfði á myndina 'Joy ride' eða 'unaðsreið', varð ég fyrir talsverðu áfalli. Ég keyrði að sjálfsögðu á löglegum hraða, með beltið spennt og í góðum gír (á sjálfskiptum bíl og persónuleika) þegar ég horði í augun á smáfugli sem þvældist á veginum í myrkrinu. Ég snarhemlaði auðvitað en heyrði þá dinkinn undir bílnum og stoppaði í framhaldinu. Þarna hafði ég myrt sárasaklausan fugl sem eflaust átti fjölskyldu og drauma. Ég ýtti líkinu í grasið við hliðinni á veginum og hélt áfram för minni en núna á aðeins 30-40 km hraða og með tárin í augunum. Það borgaði sig líka því ca tveimur mínútum síðar sá ég annan dauðskelkaðan fugl á veginum, snarhemlaði og í það skiptið náði hann að fljúga í burtu.

Þriðja daginn í röð fór ég í sund en fyrir klukkan 3 í dag var sól, blíða og ca 20 stiga hiti. Eftir klukkan 3 var hinsvar bíómyndarigning og allt á floti. Þess vegna notfærði ég þann lúxus að búa í húsi og hékk inni við að breyta heimasíðu bróðir míns. Hér getið þið séð afraksturinn.

Skrifa meira síðar.

Þvílíkur dásemdardagur að baki (skrifa eftir miðnætti þannig að þetta flokkast undir laugardag, þó ég sé að ræða föstudaginn). Hann hófst með vinnudegi á skattstofunni sem endaði snarlega um hádegisbil þegar ég ákvað að byrja sumarfríið mitt. Fyrsta verkefnið var að skipta úr Búnaðarbankanum í Landsbankann en afgreiðslan á veturnar í þeim fyrrnefnda er skelfileg svo ekki sé meira sagt. Því næst fór ég í sund en þar var Gulla sólbrúna og notuðum við tækifærið og spókuðum okkur í sólinni í rúmlega 20 stiga hita. Eftir glæsilega sundferð var farið á rúntinn með Gylfa en hann sagði margar góðar sögur og henti að ýmsu gaman. Næst var að sækja bróðir minn, Helga, á Hrafnabjörg en þar var mikil veisla og glatt á hjalla. Þegar heim var komið tók við rúntur og skemmtilegt spjall við frænda minn Eika auk þess sem við rúntuðum umtalsvert. Ég hef planað að jafnvel skreppa aftur í sund á morgun, laugardag, ef veður leyfir. Lesendur þessa veftímarits: vinsamlegast ekki biðja um eiginhandaáritun.

Eftir áralangar rannsóknir á því hvaða aðstæður séu leiðinlegast að upplifa hef ég komist að niðurstöðu. Ég fór í rannsóknarferð í sundlaug Egilsstaða í gær til þess eins að synda smá, jafnvel fá smá lit og auðvitað að reyna að upplifa eitthvað leiðinlegt. Þegar ég er á leið í sturtuna, haldandi á handklæði í annarri og risa head n' shoulders brúsa í hinni, hitti ég mann sem ég nafngreini ekki en þekki þó nægilega mikið til að heilsa en vona að hann fari ekki að spjalla eitthvað því smátal er með því leiðinlegasta sem ég upplifi. Að sjálfsögðu fer hann að spjalla um daginn og veginn og þegar örlítið er liðið á samtalið átta ég mig á því að mér líður alls ekki svo vel og að þetta sé eitt af því ömurlegasta sem ég hef upplifað; að spjalla við mann þar sem við stöndum báðir algjörlega naktir, hann á leið úr sturtu og ég í sturtu. Ég var fljótur að nota orðið "jæja" og bæta svo einhverri afsökun við til að sleppa í sturtuna. Allt í lagi að standa í sturtunni og spjalla eða vera að þurrka sér því þá hefur maður eitthvað að dunda sér við en á leið í sturtu vil ég ekki tala við neinn.

Ég lét reiði og biturð bitna á vatninu og synti eins og búrhvalur þennan dag.

Annan daginn í röð ætla ég að eyða hluta úr deginum við að slá og raka gras hér á skattstofunni í yfir 20 stiga hita um leið og ég hlusta á útvarpið og æli úr hamingju í stað þess að vinna inni við skrifborðið. Tilhlökkunin er svo mikil að ég held ég nái ekki einu sinni að klára....

Kiddi í videoflugunni er orðinn heimsfrægur á Íslandi en þessi frétt birtist efst á mbl.is í dag. Það má taka það fram að skáksveit Fellabæjar lét taka mynd af sér á nákvæmlega sama stað og Kiddi er á í fréttinni, fyrir rúmlega 8 mánuðum síðan eins og sjá má hér. Svona endurtekur sagan sig sífellt.

Í lyftingum í gær var tekið vel á því og þegar leikurinn stóð sem hæst tók ég eftir að ég var farinn að grænka á báðum handleggjum, rétt eins og Hulk. Ég fór að spá í hvort þetta gæti staðist, hvort lyftingarnar væru loksins farnar að borga sig og að ég væri farinn að stökkbreytast í grænt vöðvaskrímsli. Ég var meira að segja farinn að plana að ráðast inn í þær verslarnir á svæðinu sem mér er illa við og stökkva svo sallarólegur í burtu með fúlgu fjár þegar vonbrigðin dundu yfir. Grænkan nuddaðist af og ég mundi að þetta var bara eftir grasið sem ég sló fyrr um daginn á skattstofunni. Ég er feginn að þetta uppgötvaðist svona snemma því það hefði verið frekar vandræðalegt að standa fyrir utan t.d. sentrum öskrandi og berjandi í vegginn til þess eins að brjóta á mér hendurnar.

Fyrir nokkru síðan var hér sett upp könnun þar sem spurt var um kyn viðkomandi. Niðurstöðurnar voru sláandi þar sem kom í ljós að 15 kvenkyns verur sækja þessa síðu og sama magn af strákum eins og sjá má hér.
Nú hefur langur tími liðið og ýmislegt breyst. Þess vegna vil ég gjarnan fá að vita, aftur, hvaða kyn þið eruð. Ég biðst um leið velvirðingar á andleysi mínu. Í 20 stiga hita er erfitt að hugsa eitthvað nýtt.

Smelltu hér til að taka þátt.

Gærkvöldið var eins dapurlegt og á verður kosið. Eftir vinnu aðstoðaði ég Bylgju við ftp forrit sem hún var að fá sér en strax eftir það ákvað ég að leggja mig í klukkutíma. Ég vaknaði svo kl tíu svo ég gæti farið að sofa. Ég ætlaði mér ýmislegt í gær, t.d. að lyfta, spila körfubolta, slá skattstofugarðinn, horfa á boston public og jafnvel aðstoða Björgvin við að breyta um útlit á síðunni sinni, en þess í stað þess svaf ég eins og fífl.

Undur og stórmerki. Í morgun, eftir að hafa vaknað óvenju snemma (7:45 í stað 7:50), áttaði ég mig á því að það var rusladagur í þessu nýja hverfi en í gamla hverfinu var það á mánudögum. Ég lagðist því í það stórvirki að henda öllu rusli í tvo svarta ruslapoka í brjáluðu kapphlaupi við tímann og henda þeim svo út. Þetta tókst og þegar ég kom heim úr vinnunni voru pokarnir á bak og burt. Þetta markar tímamót því nú komumst við bræður að ísskápnum í fyrsta sinn í 3 vikur en við höfum gleymt að fara út með ruslið í fjórar vikur samfleytt.

Mér finnst ömurlegt hvernig hægt er að hagræða sannleikanum með skrautlegum orðum og góðu viðmóti. Fyrir utan utanríkisstefnu bandaríkjamanna þá man ég eftir auglýsingu sem útskýrir mál mitt.

Auglýsinging er frá tannkremsfyrirtæki sem auglýsti 'sensodine' minnir mig. Hún byrjar á því að kall ætlar að fá sér heitan drykk að drekka en hrekkur svo við þegar elding skýst í kinnina á honum. Næst er það kona sem er að borða ís og alltaf það sama; þau fá eldingu í kinnina. Þá kemur til sögunnar ofurtannkremið sensodine og verkun þess útskýrð á þann hátt að þegar þú tannburstar þig deyfir tannkremið taugarnar eitthvað þannig að þú getur borðað það sem þú vilt. Engu er lofað um að koma í veg fyrir tannskemmdir, aðeins að deyfa þig. Þú gætir þess vegna verið með rjúkandi rústir upp í þér en hey, þú finnur ekki sársaukann með Sensodine.

Síðustu daga hafa hvorki fleiri né færri en ca 10 manns haft samband eða bara spjallað við mig um það eitt að Karl Malone sé á förum frá Jazz. Ólíklegasta fólk hefur nefnt þetta til þess eins og að særa tilfinningar mínar en þeim verður ekki kápan úr því klæðinu. Malone má sigla sinn sjó og jafnvel vinna titil. Hann átti þó amk 18 ár hjá Jazz sem er meira en 99% allra leikmanna í deildinni hafa gert. Svo veit maður ekki hvort hann komi strax aftur til Jazz eftir að hafa fengið hring og klári stigaskorunarmetið.

Ég giska á að stelpur skilji ekki orð af þessu sem er hér fyrir ofan. Þær geta bara farið hingað á meðan.

Ég segi eins og Ripp Rapp og Rupp segja í dönsku Andrésar Andar blöðunum: "gúlp!", "gasp!" og jafnvel "hulk!" (og þá þar af leiðandi: "sniff") því Bylgja fagra er að setja saman pistil um laugardagskvöldið, með myndum. Allir þangað.

Ef ég man rétt þá sá ég myndina 'Die another day' í gærkvöldi en það er nýjasta James Bond myndin. Ég hjó strax eftir því í byrjun að lagið er ömurlegt en það er flutt af Madonnu. Ég veit ekki hversu mikið ég get sagt um þessa mynd án þess að skemma fyrir einhverjum en ég læt amk það flakka að hún gerist að hluta til á Íslandi og orðið "Iceland" er sagt ca 10-15 sinnum mér til kátínu. Vondu kallarnir eru svalir og Brosnan alltaf góður en það að blanda bandaríkjanjósnara í þetta voru mistök. Berry er flott en á ekki heima þarna. Svo eru í myndinni ca 200.000 atriði sem gætu aldrei gengið upp en það þýðir ekki að spá í það þegar um Bond mynd ræðir. Ég gef henni tvær og hálfa stjörnu af fjórum.

Það er ein auglýsing í gangi þessa dagana sem fer talsvert í taugarnar á mér. Í auglýsingunni er piltur að spila körfubolta á meðan stelpa er að skrifa sms á bekk nálægt. Strákurinn tekur skot aftur fyrir sig með annari hendi og hittir sem er ansi vasklega gert og alls ekki hægt að kvarta yfir því. Það sem fer í taugarnar á mér er það sem gerist næst en hann grípur þá til prins póló súkkulaðis og tekur einn stærsta bita sem ég hef nokkurn mann taka. Hann reynir eftir það að tyggja eftir bestu getu en það gengur augljóslega erfiðlega. Þess ber að geta að það er verið að auglýsa prins póló og mér dauðleiðist.

Ég mæli með því að fólk kíki á myndasíðuna hennar Hörpu. Slatti af góðum myndum þar.

Annars prófaði ég nýjasta skemmtistað Egilsstaða í gær, Vaff næturklúbbinn. Þar var hörkufjör og þónokkuð góð stemning. Ég lék, eins og svo oft, á alls oddi. Bylgja nokkur var með myndavél og ég held ég hafi náð að troða mér inn á hverja einustu mynd. Næst á dagskrá er að fá Bylgju til að birta myndirnar ekki á netinu.

Ég hef bætt við enn einu laginu hérna til hægri. Í þetta sinn er það lagið Velvet pants með stórhljómsveitinni Propellerheads en þeir gáfu út diskinn 'decksandrumsandrockandroll' 1998 og hafa ekkert gert síðan. Í matrix er lagið 'spybreak!' í senunni þar sem Neo og Trinity skjóta sig í gegnum hús en það er einmitt samið og flutt af propellerheads. Velvet pants hefur fengið minni athygli, þar til núna. Fínt í teitin í kvöld.

Lögin Verse chorus verse með Nirvana og Veridis quo með Daft punk eru einnig komin aftur en þau féllu út á dögunum einhverra hluta vegna.

Í kvöld var opnaður nýr skemmtistaður á Egilsstöðum en í síðustu viku opnaði Café KHB sem þýðir Kaffi KHB á Íslensku. Sá nýji heitir því stórkostlega nafni V Nightclub, Vaff næturklúbbur á Íslensku. Mér reiknast það til að á síðustu tveimur vikum hefur að meðaltali 1 skemmtistaður opnað á Egilsstöðum, sem er fréttnæmt eitt og sér, en það sem vekur athygli mína er að með þessu áframhaldi verða hér 26 skemmtistaðir í árslok og 11. júlí 2004 hvorki meira né minna en 52 skemmtistaðir. Merkilegt hvað Egilsstaðabær er lifandi og að hugsa með sér að ég skuli vera að yfirgefa þennan gleðibæ fyrir daufan bæ, sem Reykjavík vissulega er. En fer fram sem horfir verða þó komir hér rúmlega 200 skemmtistaðir þegar námi mínu lýkur eftir 4 ár þannig að það er óþarfi að hafa áhyggjur.

Enn ein vonbrigðin í höfuðstöðvum Utah Jazz en í dag tilkynnti besti kraftframherji allra tíma, Karl Malone, að hann væri að yfirgefa Jazz og fara til erkióvinarins; Lakers. Það sem gerir mig hryggan í þessu sambandi er ekki sú staðreynd að Jazz verður án hans heldur meira að Malone skuli hugsa svona. Rotturnar yfirgefa skipið en skipstjórinn sekkur með því, eins og John Stockon.

Malone átti þó 18 góð ár með Jazz og á hann bestu þakkir skildar fyrir það.

Nánast ónotaður fínn mjólkurkexpakki fæst gefins fyrir aðeins 100 krónur, staðgreitt. Áhugasamir smellið hér eða í athugasemdirnar fyrir neðan. Þannig er mál með vexti að ég hef bragðað gróft mjólkurkex og get ekki snúið aftur í að borða fínu gerðina þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir. Þetta er svipað og þegar ég smakkaði léttmjólk í fyrsta sinn og hætti þarmeð algjörlega að drekka nýmjólk því ég fann rjómafitubragðið.

*Bannað innan 6574,5 daga gamals fólks*

Það er þá til guð eftir allt saman.
Nei ætli það sé ekki bara til fólk sem dýrkar peningaguðinn. Kemur sér vel fyrir okkur ljóta fólkið. Það sem kemur sér jafnvel betur fyrir okkur er að þessi snillingur hér ákvað að sýna okkur allar myndirnar. Takk Davíð.

Þá er komið að fréttum.

Í fréttum er þetta helst:
Óli Rúnar Jónsson, fyrrum (verri) helmingur útvarpsþáttarins 'Riddarar skákborðsins' og núverandi gítarleikari 200.000 dónaleg haust hefur nýlega gert hundruða króna samning við stöð 2 um að lesa inn á teiknimyndir. Hann hefur nú þegar lesið inn fyrir fyrir einn karakter í einu atriði en það er á huldu hvaða teiknimynd það er. Einnig er það óvitað hvaða karakter það er sem fær rödd Óla. Þegar fréttasnápur veftímaritsins 'við rætur hugans' hitti Óla á messenger nýlega sagðist Óli vera mjög spenntur fyrir þessu og ætlaði hann að taka þáttinn upp og sýna gestum og gangandi. Óvíst er hvort hann lesi inn á fleiri teiknimyndir því fréttasnápurinn gleymdi að spyrja. Fréttasnápurinn hefur því verið rekinn.

*Brotnandi frétt / breaking news*
Rétt í þessu var Finnur fulltrúi (ég) að finna tvö blöð á vitlausum stað í möppu einni sem hann hugðist raða í. Hann hélt þó ró sinni, tók blöðin varlega úr og setti á réttan stað áður en hann fékk mjög vægt taugaáfall. Það er þó ekkert sem vatnssopi læknar ekki að sögn vakthafandi læknis. Líðan Finns er eftir atvikum góð.

Fréttum er lokið, að eilífu.

Fyrirsögnin á þessari frétt ætti frekar að vera „Geðheilsu Finns stefnt í voða“. Nágrannar lengi lifi!

Það er komið í ljós að ég fékk glóðarauga eftir helgina. Þegar marblettir eldast verða þeir ljósbrúnir. Það er akkúrat liturinn fyrir neðan augað á mér í dag, ef mjög grant er skoðað. Glóðaraugað sem var greinilega dauft náði að felast bakvið bauginn undir auganu en er að koma í ljós núna og það gleður mig því þetta er jafnframt í fyrsta sinn sem ég fæ glóðarauga.

Til að vita hvort ætti að skrifa 'glóðarauga' eða 'glóðurauga' fór ég, eins og alltaf þegar ég er í vafa, á google.com og leitaði að báðum orðunum. Það sem oftar finnst nota ég venjulega því sjaldan lýgur almannarómur. Það er þó rangt í þessu tilviki því samkvæmt mjög áræðanlegri heimild er 'glóðarauga' rétt, en ekki 'glóðurauga' eins og google segir. Enn eitt sönnunargagnið sem styrkir stoðir við álit mitt; fólk er fífl.

Bland af óheppni, gleymsku og heimsku gerði ferðina í lyftingasalinn ógleymanlega. Ég og Jökull mættum galvaskir og fljótlega uppgötvaði ég að máttleysi réði ríkjum hjá mér þennan daginn. Ég lyfti þó í ca 50 mínútur en hætti svo til að stelast í íþróttasalinn að skjóta á körfu. Þar voru handboltakappar að æfa (ca 10 stk) og notuðu undir sig allan salinn þannig að ég varð frá að hverfa sem skipti ekki máli því ég ætlaði þá í sund í staðinn en uppgötvaði þá að í sundlauginni voru ca 300.000 manns sem olli því að ég hætti snarlega við það, sem skipti ekki svo miklu máli því ég hafði gleymt sundmiða. Ég gat þó huggað mig við tilhugsunina um að heit og góð sturta biði mín í skiptiklefanum. Þegar ég er orðinn vel nakinn uppgötva ég mér til skelfingar að ég hafði gleymt handklæði. Ég reyndi að hugga mig við að ég gæti amk keypt mér svala eða jafnvel íspinna í sjálfsalanum í afgreiðsunni fyrir 150 krónurnar sem ég hafði með mér. Ég kippti þeim fram og setti á bekkinn á meðan ég skolaði drykkjarílátið á salerninu og þegar ég kom til baka hafði peningnum verið hnuplað.

Ég get þó huggað mig við að Boston Public er á eftir í sjónvarpinu, eða hvað?

Ég óska eftir sjálfboðaliða til að ganga á bakinu á mér sökum gríðarlegs bakverks sem hefur verið að hrjá mig síðustu daga eða frá ballinu á laugardaginn. Viðkomandi má ekki vera of hár því lágt er til lofts í kjallaranum, ekki of þungur því ég er fíngerður og viðkvæmur maður og með smáar tær til að ná á milli rifbeinanna en þar liggur verkurinn.
Umsóknareyðublöð er hægt að fá hjá mér eða umboðsskrifstofu minni og ég minni á að meðlimir vildarklúbbs finnur.tk fá 2% afslátt af því að vera sjálfboðaliðar mínir, eða lærisveinar.

Fyrir nokkrum dögum spurði Jökull mig hversu langt það væri síðan ég missteig mig síðast, en það er vörumerki mitt í körfuboltanum. Ég hafði þá hrósað happi yfir því að hafa ekki meiðst það alvarlega í rúmlega ár þegar hann spurði mig og sagði ég honum það ásamt að þakka honum kærlega fyrir því nú myndi ég örugglega misstíga mig á næstu dögum. Það gerðist svo í gær á körfuboltaæfingu. Takk Jökull.

Ég get samt stigið í fótinn, bara aumur í honum.

Gærkvöldinu var eytt í hina æsispennandi dans- og söngvamynd '8 mile' eða '12,8744 kílómetri' eins og hún ætti að heita á Íslensku. Í aðalhlutverki eru digurbarkinn Marshall Mathers(öðru nafni Eminem), Kim Basinger og Brittany Murphy. Myndin fjallar um ungan söngvara sem ætlar sér heldur betur að dansa og syngja sig upp valdastigann en kemst að því að lífið er enginn dans á rósum. Hörkufjörug mynd sem kemur manni í gott skap. Leikarar standa sig vel nema kannski helst Kim Basinger sem er alltaf jafn tilgerðarleg. Þessi mynd er svolítið lík mér að því leiti að hún er bjartsýn, jákvæð og glansar öll af einskærri hamingju og er það þess vegna sem ég gef henni þrjár stjörnur af fjórum. Lagið 'Loose yourself' sem myndinni fylgir er líka mjög gott enda vann það óskarinn, sælla minninga.

Hér eru 2 myndir frá gærkvöldi. Í þetta sinn er ekki hægt að stækka þær með því að smella á þær. Þessar myndir segja ekki alla söguna því í þetta teiti mætti þónokkuð af kvenfólk, hvort sem þið trúið því eður ei.



Black Jack / Svarti pétur / 21 var spilaður


Ég og Gylfi þegar leikurinn stóð sem hæst

Gærdagurinn var hörkufjörugur. Um klukkan 17:30 var farið í körfubolta á Hallormsstað og lauk honum ekki fyrr en ca 20:30. Eftir ferðina til baka og éting var haldið í teiti til Garðars og Bergvins þar sem tefldar voru skákir, hlustað var á tónlist og heimsmálin rædd við koníaksslurk(ef einhver trúir því). Svo lá leiðin á ball í Valaskjálf en ég, Bergvin og Davíð rúntuðum helst til of lengi. Eftir gott trúnaðarskeið við Bergvin var loks farið á ball þar sem Gulla gaf mér ágætis kjaftshögg og ég lék við hvurn minn fingur.

Svona eftir á að hyggja hefði gærkvöldið getað byrjað betur, verið betra og endað betur. Sennilega hefði það verið best ef ég hefði bara leigt spólu í gær eftir körfuboltann.

Sniðugt hjá Mjólkursamsölu Búðardals að auglýsa verðlaun í lokunum á engjaþykkni. Ég tek stundum rispu og lifi bókstaflega á þessari stórgóðu máltíð en aldrei hef ég unnið neitt. Mér finnst þó sérstaklega sniðugt hvernig MS hefur náð að búa til lok úr áli sem rifnar í ca 200 búta þegar maður rembist við að taka það af. Þó svo ég hefði unnið einhverntíman væri ómögulegt fyrir mig að sjá eitthvað úr því, nema ég sé mikið fyrir púsluspil, sem ég er ekki.

Í kvöld heyrði ég áhugavert samtal tveggja piltunga í íþróttahúsinu, báðir ca tuttugu ára gamlir. Drengur 2 er svona frekar seinþroska og smávaxinn piltur á meðan drengur 1 er svalari, eldri týpan. Samtalið var í megindráttum svona:

Drengur 1: Nau, ertu búinn með tvær dósir á einni viku? (af munntóbaki)
Drengur 2: já, þetta er svo gott maður.
Drengur 1: Djöfull ertu harður maður.
Drengur 2: (kinkar svalt kolli) jahh... svona er þetta. (ég skynja að hann heldur tárunum niðri með herkjum)
Drengur 3 (ég): Hugsar; Ef þið farið ekki að þegja spring ég úr reiði, vonlausu hálfvitar.

Af hverju í ósköpunum er það álitið töff hjá þessum aldurshópi að troða viðbjóði í vörina á sér? Mér finnst líklegt að drengur 2 gráti sig í svefn, á milli foreldra sinna, því tóbakið er búið að eyðileggja á honum kjaftinn. Ég þoli ekki tilgerðarsemi.

Úr léttmetinu yfir í þungar fréttir.

Barry White er dáinn. Alltaf grátlegt þegar fólk deyr langt fyrir aldur fram en White var aðeins 58 ára að aldri. Svona er lífið og dauðinn.

Um helgina munu tveir skemmtistaðir opna (Café KHB og V Nightclub) á Egilsstöðum auk þess sem ball verður haldið í Valaskjálf. Það er næg ástæða til að drekka og vera glaður en til að vera með þetta allt á hreinu ákvað ég í dag að setja upp 'kostir og gallar við drykkju' skjal og hér er það:

Gallar:
Óhollt.
Dýrt.
Gerir sig að fífli --> mjög mikið samviskubit.
Þynnka.
Hreyfingarleysi 2 daga á eftir.
Fitnun.
Vöðvarýrnun og ég má ekki við því.

Kostir:
Gæti orðið gaman, þó ekki víst.

Ef tekið er mið af þessu finnst mér mjög líklegt að ég mæti á ball, undir áhrifum en ég mæli ekki með því.

Skjalið var unnið í Excel spreadsheet. Teiknuð var mynd í paint í framhaldi af skjalinu sem ekki er hægt að koma til skila að sinni.

Fyrir nokkrum dögum keypti ég poka af súkkulaðihjúpuðum lakkrís. Ég sá strax eftir því vegna þess hversu illa viðbjóðurinn bragðaðist og svo bar hann nafnið 'Sport lakkrís'. Hvað í ósköpunum á lakkrís sameiginlegt með íþróttum? Kannski heitir hann 'sport lakkrís' af því hann var hjúpaður súkkulaði sem er, að því er virðist, mjög sportlegt. Sama má segja um 'sport lunch' eða hvað það nú heitir súkkulaðistykkið. Allt lata fólk heimsins kaupir vöruna dýrum dómi í þeirri von að þetta sé hollt og að það þurfi ekki að hreyfa sig til að hrista þetta af sér. Sorglegt hvað sumir leggjast lágt í markaðssetningunni.

Ég er talsvert pirraður í dag því ég hef ekkert að segja í þessari dagbók minni. Get þó alltaf sagt hvað ég hef verið að gera, sama hverju óáhugavert það er.

Í gær skokkaði ég ca 7 km með Jökli, fór á sveitabæinn Hrafnabjörg númer fjögur að mig minnir og heimsótti Helga bróðir minn en hann vinnur þar í sumar. Þar var hörkufjör enda Helgi í miklu stuði og ábúendur mjög hressir. Þá tók við þáttur af Boston Public, sem olli vonbrigðum sökum ofsahamingju sem þar ríkti. Einn þriðji úr snakkpoka frá Maarud var borðaður.

Ég býð enn eftir að andinn komi yfir mig svo ég hafi eitthvað áhugavert að segja. Þangað til, kíkið á myndasíðuna og skrifið ummæli, eða farið eitthvað annað á netinu ef þið eruð ekki búin að klára það.

Myndum hefur verið bætt við myndasíðuna, skúffukaka borðuð og tímaritið lifandi vísindi fengið í pósti. Lífið er gott en ekki mikið lengur því lagt er á ráðin um að fara að lyfta í kvöld. Allavega; kíkið á myndasíðuna, skrifið ummæli og verið glöð. Mér ber þó að vara ykkur við, það er mikil gúrkutíð í myndamálum. Ég lofa þó að taka myndir frá teiti um helgina, hvar sem það verður.

Í gærkvöldi þegar ég fór í Hraðbúðina til að versla síðuspik í formi Sóma hamborgara og bandarískt bensín frá Írak varð mér litið á sjónvarpsskjá sem staðsettur er í horni verslunarinnar. Á skjánum var, að mér sýndist Ellý nokkur Ármannsdóttir (gellan sem kynnti söngvakeppni framhaldsskólanna 2003), gjörsamlega skaðbrennd eftir legu í ljósabekk, á sólarströnd, eftir gríðarlegt magn brúnkukrems eða allt ofantalið að reyna að kynna dagskrárlið og halda andliti. Ég, eins og vel flestir Íslendingar gæti ég trúað, gat ekki varist hlátri. Hvað fær fólk til að nota brúnkukrem? Þegar fólk fer í ljósabekk, áttar það sig aldrei á því þegar það er orðið "nógu brúnt" eða kolsvart? Ellý var flott en er eins og brunnið ristabrauð núna. Ég myndi amk aldrei smyrja hana núna, hvað þá éta.

Eftirtalda 'hluti' þarf ég til að vera hamingjusamur:

Heilsu
Sæmilega borgaða vinnu
Samastað
Fjölskylduna (foreldra og systkini)
Skuldleysi
Skúffuköku ca 1 sinni í viku
Körfubolta og körfu

Allt annað er bónus. Miðað við þetta finnst mér ég vera frekar nægjusamur. Þrátt fyrir að ég hafi allt þetta í dag hyggst ég stefna hamingju minni í hættu með því að fara til Reykjavíkur í haust að læra í Háskóla Reykjavíkur. Þar fórna ég fjölskyldu, vinnu, skuldleysi og jafnvel skúffuköku fyrir menntun sem er ekki einu sinni á listanum. Vitlaus skipti en einhverra hluta vegna nauðsynleg, fjandinn hafi það.

Samkvæmt skoðanakönnuninni, sem hefur verið hér síðustu 2 vikur eða svo, er batman.is vinsælasta afþreyingasíða landsins. Rétt á hæla ofurhetjunnar er tilveran.is og undirheimar.net. Ótrúlegt nokk þá rak skip.is lestina með aðeins eitt atkvæði en þar er á ferðinni hörku síða með mikið skemmtanagildi fyrir rétta aðila. Hér getið þið séð niðurstöðurnar.

Ný könnun er fædd. Munið að kjósa rétt.

Smellið hér til að taka þátt.