Dagurinn í dag er merkilegur fyrir þær sakir að frá og með honum sakna ég Reykjavíkur og Háskólans í Reykjavík ekkert lengur. Ég vil jafnvel ganga svo langt og segjast ekkert vilja fara aftur til Reykjavíkur í haust. Ég verð að þó klára skólann þannig að ég læt mig hverfa héðan eftir ca mánuð, eflaust með tár í auga og trega í hjarta, eða næsta nágrenni þess.