Þú veist að þú ert háður blogginu þínu þegar þú flýgur á hausinn á svelli í miðjum göngutúr og ert búinn að hugsa um hvað þú ætlir að skrifa á blogginu um atvikið áður en þú lendir. Það vill svo ótrúlega skemmtilega til að ég flaug einmitt á hausinn við þessar aðstæður í gærkvöldi og var einmitt búinn að hugsa þetta í loftinu. Þegar ég lenti svo loksins frekar harkalega gleymdi ég lokalínunni sem átti að koma hér. Ég beið semsagt hnekki en þó ekki varanlega, minnir mig.