Tónlistargubb

Ég hef verið svo upptekinn við vinnu, svefn og meiri vinnu að ég hef ekki haft tíma til að láta eitthvað gerast sem er vert að skrifa um, hvað þá að skrifa um það litla sem hefur gerst á milli þess sem ég vinn og kem mér heim til að sofa.

Hér eru því nokkur lög sem ég hef hef verið að hlusta á síðustu vikur við svefn og vöku:

1. Danger Mouse & Daniele Luppi - Black


Ég heyrði þetta lag í lokasenu lokaþáttar af fjórðu seríu af Breaking Bad (Ísl.: Brjótandi vondur) og ég greip andköf. Frábært lag.

2. The Strokes - One Way Trigger


Af nýja diski Strokes, sem ég hef aldrei haft sérstaklega gaman af. En þessi nýi diskur þeirra, Comedown Machine (Ísl.: Komdu niður kveður amma), er meistaraverk. Mæli með honum.

3. Beastie Boys - Root Down (Free Zone Mix)


Með þessu lagi hef ég verið að tralla í ræktinni. Ég fer bráðum að vera búinn að læra textann utan að. Þá má fólk fara að passa sig.

4. Boys Noize - Ich R U


Í leit minni að svipaðri tónlist og Daft Punk gefa út fann ég Boys Noise (Ísl.: Strákar Nief) og þetta lag þeirra af plötunni Out of the Black (Ísl.: Át off ðe blakk), sem er drullu djöfull mögnuð. Tilvalið í ræktina eða við eldamennskuna, að því gefnu að rétturinn sé eldaður í örbylgjuofni.

Verkjatöflufyllerí

Það er ýmislegt sem kemur upp á þegar maður er uppdópaður af verkjatöflum alla daga, alltaf. Hér eru tvö dæmi:

1. Ég tók þá fáránlegu ákvörðun að raka af mér allt skegg nema yfirvaraskeggið um daginn, eftir tveggja vikna "söfnun". Þegar Björgvin bróðir pírði svo augun og spurðu hvort ég væri með yfirvaraskegg, hálftíma eftir að ég kíkti í heimsókn til hans, ákvað ég að raka það af.

2. Ég er mikið fyrir rútínu. Á laugardögum fæ ég mér alltaf Subway samloku. Í dag var engin undantekning. Ég fattaði þó þegar komið var að mér í röðinni að ég gæti hvorki borðað neitt né talað mjög skýrt þar sem munnurinn á mér var fullur af blóði og/eða viðbjóði (vegna hálskirtlatöku sem ég fór í fyrir rúmri viku). Það skemmtu sér þó allir vel í röðinni fyrir aftan mig.

Hálskirtlataka

Ég losaði mig nýlega við hálskirtlana með smá hjálp frá uppskurðarteymi á handlæknastöðinni. Nú get ég ekkert borðað nema það sé nánast í fljótandi formi og að ég hafi tekið nokkrar verkjatöflur áður.

Fyrsta morguninn eftir aðgerðina vaknaði ég sárkvalinn og sársvangur, svo ég fann verkjatöflurnar. Á þeim stendur, orðrétt "GLEYPIST! TAKIST MEÐ MAT".

1. Gleypist? En ekki hvað? Stendur eitthvað í læknaskýrslunni minni um að ég noti töflur öðruvísi?
2. Ég get ekki borðað nema ég taki verkjatöflur áður. En ég má ekki taka verkjatöflur nema ég hafi borðað áður.
3. Ég verð því að beita öðrum aðferðum til að koma þessum verkjatöflum í líkamann.

Annars gekk aðgerðin vel og ég er allur að koma til. Til að auðvelda fólki, sem á eftir að fara í svona aðgerð, að finna eitthvað um þetta ferli þá er hér lýsing mín:

1. Fasta frá miðnætti þar til aðgerðin fer fram. Ekki einu sinni drekka vatn. Í mínu tilviki fór hún fram kl 8:45 á Handlæknastöðinni í Glæsibæ.
2. Tilkynna komu og fá sér sæti. Fara úr úlpu og skóm við afgreiðslu og taka öll verðmæti með sér.
3. Fara inn með hjúkrunarfræðingi í lítið herbergi. Svara nokkrum spurningum um heilsuna og lyfjatöku.
4. Afklæðast í einrúmi og fá slopp, sokka og buxur til að fara í ásamt hárneti. Í mínu tilviki fékk ég bara slopp, sem varð svo að mini pilsi, þar sem buxurnar pössuðu ekki.
5. Taka tvær sterkar verkjatöflur með eins litlu vatni og hægt er.
6. Ganga inn með hjúkrunarfræðingi í aðgerðarstofuna. Leggjast á bekkinn.
7. Ræða við svæfingalæknirinn um heilsu og annað sem getur skipt máli í aðgerð.
8. Nál stungið í hendina og verkjalyfjum dælt í æð.
9. Háls-, nef- og eyrnalæknirinn kemur inn og heilsar.
10. Ég er spurður hvort ekki sé allt í lagi. Herbergið hringsnýst vegna verkjalyfja.
11. Svæfingalæknirinn segist nú ætla að dæla svefnlyfinu í æð. Ég steinsofna áður en hann nær að klára setninguna.
12. Vakna á stofu tveimur tímum síðar. Mjög dasaður. Ekki ósvipað þessari senu. Ca 10 rúm saman í herbergi aðskilin af tjöldum einhverskonar. Ég finn fyrir sársauka í hálsi og að tungan sé mjög aum.
13. Hjúkrunarfræðingur kemur og spyrt hvort ekki sé allt í lagi. Býður mér svo vatn.
14. Tveir eða þrír hjúkrunarfræðingar kíkja á mig og spyrja hvort ekki sé allt í lagi. Einn býður mér ísklaka og lætur mig fá smá bækling um hálskirtatöku og við hverju megi búast næstu daga.
15. Ég spyr út í tunguna og hún segir að við aðgerina þarf að troða allskonar dóti í munninn, svo það sé skiljanlegt ef tungan sé aum.
16. Ca klukkutíma síðar fæ ég fötin mín og verðmæti og mér sagt að mér sé óhætt að hringja og láta sækja mig, sem ég geri.
17. Ég klæði mig og borða ís og hlusta á táning í næsta rúmi láta eins og 5 ára krakkafífl, nýkominn úr sömu aðgerð og ég.
18. Hálftíma síðar rölti ég fram með aðstoð hjúkrunarfræðings til vinar míns og út í bíl. Þaðan fer ég í verslun og svo heim, þar sem ég sofna.

Nú, nokkrum dögum síðar, er sársaukinn enn talsverður en hefur þó minnkað eitthvað. Eftir viku verð ég svo vonandi farinn að spranga um bæinn, hálskirtlalaus eins og fína fólkið.

Smáfréttir

Smáfréttir af mér:

1. Hálskirtlataka
Í fyrramálið fer ég í hálskirtlatöku og verð frá vinnu(stað) í 10 daga á eftir. Ég ætla að nýta frítímann í að vorkenna sjálfum mér, borða verkjatöflur og æla blóði.

2. Nýungar
Í dag smakkaði ég eitthvað sem ég hefði aldrei giskað á að væri óeitrað, hamsatólg, í fyrsta skipti. Ég notaði orðið "ofurviðbjóður" líka í fyrsta skipti strax á eftir og henti diski fullum af soðinni ýsu, í fyrsta skipti.

3. Vinna
Ég gerði mér ekki grein fyrir því að það væri fræðilega hægt að hafa jafn mikið að gera og ég síðustu vikurnar. Ef ég er ekki að vinna í vinnu þá er ég vinnandi heima. Og ef ég er ekki vinnandi heima þá er ég annað hvort sofandi eða vinna að því að fá meiri vinnu. Ég tek því hálskirtlatökunni (sjá atriði 1) fagnandi.

4. Spjall
Í þau ár sem ég hef mætt í ræktina í Laugum hefur ekki ein ókunnug manneskja talað við mig að fyrra bragði, mér til mikillar mæðu, þar til í síðustu viku þegar maður spurði mig hvernig "leikurinn hafi farið" fyrr um daginn. Ég hafði ekki hugmynd um neinn leik svo ég þóttist ekki heyra í honum þar sem ég var með heyrnartól í eyrunum (en þó enga tónlist í gangi vegna rafmagnsleysis spilara). Áður en ég gat þóst ekki hafa tekið eftir honum og svarað honum með því að yppa öxlum hafði maður nálægt okkur svarað honum, mér til mikillar gleði.

Orðrómar

Nýlega hef ég heyrt fjóra orðróma um mig sem eru allir kolrangir:

Orðrómur 1: Að ég sé svo þroskaður.
Hefur sennilega orðið til af því ég er frekar þögull og drekk mig ekki elgölvaðan um helgar. Raunveruleg ástæða er einföld: ég hef ekkert að segja og vildi að ég hefði líkama í drykkjuna.

Orðrómur 2: Að ég kann að fara með peninga.
Sennilega af því ég sést aldrei eyða peningum í neitt heimskulegt eins og áfengi og/eða gleðikonur. Ástæðan er í raun sú að ég á ekki krónu.

Orðrómur 3: Að ég er rökréttur í hugsun.
Mögulega af því ég kann á Excel og er einhleypur. Það er í raun engin fylgni milli þess að kunna á Excel og vera rökréttur í hugsun. Og ástæðan fyrir því að ég er einhleypur hefur ekkert með að það sé gagnlaust að stofna til sambands og er ekki áhættunnar virði, heldur vegna þess að ég hef ótrúlega gaman að heyra setninguna "Ætlar þú ekkert að fara að fá þér konu?" og reyna að komast upp með að svara henni með orðinu "nei" án orðalengingar.

Orðrómur 4: Að ég er samkynhneigður.
Sennilega af því ég er að nálgast fertugsaldurinn og er einhleypur. Og að ég geng í rasslausum leðurbuxum dags daglega. Hið rétta er að ég er ekki samkynhneigður. Ég get sannað það með hvaða smekklausa kvenmanni sem er.

Ef þú ert ekki enn sannfærður um að ég sé ekkert að ofantöldu þá er hér sönnun til að taka af allan vafa:

Þetta keypti ég mér um daginn:

Þetta er leikjastýri fyrir bílaleiki.

1: Þetta sýnir að ég er enn 13 ára gamall.
2: Ég kann ekkert með peninga að fara þar sem í þetta fóru síðustu aurar mínir.
3: Ég hef ekki enn opnað kassann eftir næstum viku. Rökrétt kaup, Finnur.
4: Myndi samkynhneigður maður kaupa sér svona karlmannlegt stýri, til að geta spólað af stað í tölvuleikjum og jafnvel í hringi? Ég held ekki.

Viðtal við sjálfan mig

Enn eina ferðina hef ég staðið Fréttablaðið að því að hunsa mig í blaðaviðtölum. Þvílík hneysa, sérstaklega þar sem ég vinn fyrir blaðið.

Í þetta skiptið er það krakkahluti síðasta helgarblaðsins sem lætur sem ég sé ekki til, "krakkakynning" nánar tiltekið, þar sem tekið er viðtal við einhverja 9 ára stelpu frekar en mig. Ég læt ekki vaða yfir mig og svara því spurningalistanum hér, eins og svo oft áður.

Nafn og aldur:
Finnur, 34ra ára.

Í hvaða skóla ertu?
Ég er ekki í skóla.

Í hvaða stjörnumerki ertu?
Ljóninu.

Áttu happatölu?
Nei.

Helstu áhugamál/hvað gerirðu í frístundum þínum?
Körfubolti, svefn, bíóferðir, tölfræði, Excel, að svara spurningalistum sem ég finn í blöðum og smá meiri svefn.

Eftirlætissjónvarpsþáttur:
Dexter eða Breaking Bad.

Besti matur:
Fiskur og kjúklingur.

Eftirlætisdrykkur:
Vodki þynntur með rommi.

Hvaða námsgrein er í uppáhaldi?
Stærðfræði var í uppáhaldi.

Uppáhaldslitur:
Sægrænn.

Áttu gæludýr - ef svo er, hvernig dýr og hvað heitir það?
Nei.

Skemmtilegasti dagurinn og af hverju:
Föstudagur af því þá er óhóflegur svefn helgarinnar framundan.

Eftirlætistónlistarmaður/hljómsveit:
Ef ég verð að velja einn: Daft Punk.

Hvað gerðirðu síðasta sumar?
Drap flæking. Og vann.

Skemmtilegasta bók sem þú hefur lesið:
Teljast biómyndir til bóka? Ef svo er, Memento. Ef ekki...Fight club? Ég veit það ekki.

Hvað ætlarðu að verða þegar þú ert orðinn stór?
Ég ætla að verða geimfari.

Kvennahjal

Í dag passaði ég Valeríu Dögg, 2,5 ára gamla bróðurdóttir mína. Þar átti m.a. eftirfarandi samtal sér stað:

Valería: Finnur...
Ég: Já?
Valería: Þú ert stelpan mín.
Ég: Já, mamma mín.
Valería: Komdu að dansa, stelpan mín.
Ég: Já, mamma mín.

Og svo dönsuðum við mæðgurnar eins og brjálæðingar.

Svört kaup

Í gærkvöldi gekk ég inn í anddyri blokkarinnar sem ég bý í og rakst utan í sölumann dauðans. Eftirfarandi samtal átti sér stað þegar sölumaðurinn hafði snúið sér undan og ætlaði að ganga í burtu:

Ég: Ertu að selja?
Sölumaður: Já.
Ég: Er fyrsti pokinn nokkuð frír?
Sölumaður: ehh... nei.
Ég: Hvað kostar?
Sölumaður: Eina kúlu pokinn.
Ég: *Ég leita í vösum að reiðufé* Úff, mig vantar 50 upp á.
Sölumaður: Það er í lagi.
Ég: Glæsilegt! Kvöldinu bjargað.
Sölumaður: Viltu lakkrís eða hlaup?
Ég: Lakkrís, takk.

Eftir það kvaddi ég 13 ára stelpuna og hún fór með kassan næstum fullan af nammipokum til mömmu sinnar sem beið í bílnum.

Ég eyddi svo nóttinni í nammivímu.

Hversdagsleg ævintýri

Nokkur ævintýri úr hversdagslegu lífi mínu:

1. Teygja um úlnlið
Ég geng með teygju um hægri úlnlið af gömlum vana og til að hafa eitthvað í mínu munúðarfulla og alltof óklippta hári þegar ég hleyp í ræktinni eða spila körfubolta. Einn morgunn í vikunni hafði teygjan færst yfir á vinstri úlnlið og kona í vinnunni, sem við skulum kalla Hróðný, tók eftir því.

Hróðný: Ertu hættur að ganga með teyju um úlnliðinn eftir samtal okkar um daginn?
Ég: Nei alls ekki. Ég er meira að segja farinn að búa þær til heima eftir Kínverskri aðferð.
Hróðný: Hahahahaha, góður.

Það er skemmst að segja að mér sárnaði að hún héldi að ég væri ekki nógu handlaginn til að gera það og ákvað að gefa henni ljótasta nafn sem ég gæti hugsað í bloggfærslu.

2. Nýtt rúm
Ég keypti mér nýtt rúm í nýliðinni viku. Þetta er annað rúmið sem ég kaupi fyrir meira en 100.000 krónur á sex árum. Ástæðan er þríþætt.

Í fyrsta lagi er mjög erfitt að gera mér til geðs þegar kemur að rúmum. Og það er erfitt að skila rúmum ef mér líst illa á þau eftir ákveðinn tíma. Svo ég gef það og kaupi mér nýtt.

Í öðru lagi er mér frekar illa við peninga og vil helst ekki hafa þá tengda við nafn mitt.

Og í þriðja lagi þarf ég að viðhalda orðspori viðskiptafræðingsins sem ég er og læt því sjá mig reglulega í rúmverslunum svo fólk geti sagt sín á milli "Aha, þarna er Finnur Viðskiptafræðingur. Ég sé að hann hefur það nógu gott til að vera að leita sér að nýju rúmi, enda viðskiptafræðingur."

3. Kína
Fyrir rúmri viku sá kona í vinnunni, sem við skulum kalla Hróðný, að ég geng með teygju um úlnliðinn og spurði hvort hún mætti fá hana lánaða. Ég samþykkti það. Þegar hún skilaði henni svo síðar sagði hún mér að hárteygjur væru yfirleitt gerðar í Kína úr notuðum smokkum. Við hlógum að þessum fróðleiksmola, þó undir niðri væri að vakna hjá mér viðskiptahugmynd.

Eitt leiðir að öðru

Í dag (og á morgun) er ég í fríi vegna þess að ég á allt sumarfríið mitt eftir frá í fyrra og þarf að klára það fyrir 1. maí næstkomandi.

Ég vaknaði upp úr hádegi og þurfti að pissa. Svo ég fór á klósetið.
Úr því ég var komin á fætur gat ég alveg eins klætt mig og tannburstað.
Úr því ég var kominn í föt gat ég alveg eins farið út.
Úr því ég var kominn út gat ég alveg eins keypt mér nýtt rúm.
Úr því ég var búinn að kaupa mér nýtt rúm gat ég alveg eins farið heim.
Úr því ég var kominn heim gat ég alveg eins lagt mig.
Úr því ég var sofnaður gat ég allt eins byrjað að dreyma.
Úr því mig var farið að dreyma gat ég alveg eins dreymt að leikarinn William Fichtner segði að ég væri í ljótum gallabuxum, svo ég sagði að hann er með ljótt hár en tók það til baka þegar ég sá hvað honum sárnaði.

Fínn dagur.

Afturendi við andlit lögmálið (AVAL)

Ég hef loks fullklárað kenningu um nýtt lögmál sem ég hef unnið að í sturtuklefa ræktarinnar síðustu átta ár. Lögmálið er náskyld Lögmáli Murphy's sem hljómar svo (tekið af íslensku Wikipedia síðunni um LM):

Lögmál Murphys er mjög almennt lögmál sem segir að ef að nokkur möguleiki sé til staðar á því að eitthvað fari illa, þá muni það fara illa

Lögmálið mitt er mun nákvæmara:

Ef þú velur þér skáp í World Class Laugum á háannatíma við hliðina á öðrum skápi í notkun, mun andlit þitt lenda í metra fjarlægð frá kviknöktum afturenda, á næstu fimm mínútum, hvort sem þér líkar það betur eða verr.

Hér eru valdarnir að þessari kenningu:

1. Alltaf þegar ég notast við skáp við hliðina á öðrum skáp í notkun kemur viðkomandi notandi á meðan ég er að klæða mig í íþróttafötin og beygir sig og teygir við hliðina á mér. Sértu á milli tveggja skápa í notkun munu tveir naktir aðilar koma á meðan þú klæðir þig. Þeir eru aldrei að flýta sér í föt.

2. Enginn virðist vera með ca 500 metra radíus í personal space (ísl.: einkapláss) lágmark eins og ég sem hækkar upp í 2,5 km radíus þegar nekt á í hlut.

3. Enginn virðist hafa tíma til að hugsa út í svona tilgangslausa og óþarfa hluti eins og ég.

Þitt og hetta

1. Áfengissýki
Í morgun lauk ég við mína fyrstu flösku af dönskum brjóstdropum, sem ég keypti fyrir sex vikum og hef drukkið eins og stjórnlaus alkóhólisti kvölds og morgna til að losna við, að því er virðist, krónískt kvef. Ekki nóg með að þetta áfengisævintýri mitt hafi rústað á mér bragðlaukunum svo illa að ég borðaði Risa Hraun með hálfum hug í morgun (og í hádeginu og kvöldmat), heldur fékk ég áfengistremma og verk í lifrina þegar ég fékk ekki skammtinn minn af dropunum í kvöld. Á móti kemur að ég hef náð að minnka horrennsli um 3%. Vel þess virði.

2. Nafn á nýjan frænda
Kolla systir og Árni Már, spúsi hennar, skírðu son sinn í dag og varð nafnið Valmundur Pétur fyrir valinu, sem gerir barnið að alnafna afa síns. Ég mætti ekki í skírnina, sem fram fór á Akureyri, vegna ólæknandi kvefs (sjá að ofan) og vegna fregna um að ekkert Risa hraun yrði á boðstólnum í veislunni. Ég lofa að taka mér frí einhverntíman fljótlega og bæta þeim þetta upp.

3. Samtal við Valeríu Dögg
Nýlega passaði ég Valeríu Dögg, rúmlega 2ja ára bróðurdóttir mína þegar við heyrðum í flugeldum. Þar sem hún er mikill aðdáandi flugelda hoppuðum við út í glugga, þar sem við hvorki sáum né heyrðum í flugeldum:

Ég: Eigum við að prófa að kalla á flugeldana? Athuga hvort þeir komi ekki?
Valería: Já!
Ég: Flugeldar! Hvar eruði?
Valería með mjög skrækri röddu, að þykjast vera flugeldur: Við erum hérna.
Ég: Ætliði ekki að koma að springa?
Valería: Jú, við erum alveg að koma.
Ég: Hvað eruði að gera?
Valería: Bara... að vaska upp.

Ég held ég hafi aldrei hlegið jafn mikið að einhverju sem barn hefur sagt, hvað þá rúmlega 2ja ára gamalt barn.