Ég veit ekki af hverju ég hló óvenju hátt við að sjá textann á þessari mynd í morgun. Ég skil enn síður í því að ég hlæ ennþá í hvert skipti sem ég lít á hana. Minnst skil ég samt í mér að hafa rist setninguna á myndinni í handlegginn á mér með borðhníf.