Ég hef lengi verið að væla yfir því að ekki séu til minnistöflur og að sá sem þær myndi framleiða gæti grætt umtalsverða peninga á þeim minnislausu. Svo brá ég út af vana mínum og fór að hugsa; hvernig í ósköpunum eigum við minnislausa fólkið að muna eftir því að kaupa þessar umtöluðu töflur? Sjálfur hef ég ætlað mér í rúma 2 mánuði að allavega spyrja út í svona töflur á næsta apóteki, en auðvitað gleymt því.

Eina leiðin sem ég sé í þessu er að fólk sem þjáist ekki í alvöru af minnisleysi en heldur að það geri það kaupi þetta. Það er þó ekki stór markaður og lítil gróðavon í því.

Til gamans má geta þess að ég hef einmitt ætlað að skrifa um þetta í nokkrar vikur en gleymt því þar til núna, þrátt fyrir minnisbókina mína góðu.