Hugmynd mín um að stofna Einhleypingafélagið Böðvar hér fyrir austan í sumar kolféll um sjálfa sig þegar ég uppgötvaði að ég er eini einhleypingurinn sem ég þekki um þessar mundir. Reyndar er ég nánast sá eini sem ég þekki hérna fyrir austan núna, að því er virðist.

Hugmyndin snérist um að einhleypingar kæmu saman 4-5 sinnum í viku og föndruðu eitthvað fallegt fyrir mæður sínar. Ykkar missir.