Versti hárdagur í sögu mannkyns rann upp í dag þegar ég mætti í skólann með nánast ekkert gel í hárinu. Þegar ástandið var sem verst hrópaði fólk upp yfir sig og hljóp í út í óvissuna viti sínu fjær af skelfingu eftir að hafa mætt mér á göngum skólans. Tveggja er enn saknað.
Þessi dagur er því skömminni verri en gærdagurinn en hann var einmitt einnig stimplaður versti hárdagur í sögu mannkyns þegar ég mætti í skólann eftir að hafa beðið eftir strætó í liðlega tíu mínútur í brjáluðu hvassviðri.